Alışveriş ve dedikodu, daha iyisi çamda kayısı!

Aph her dakika geçtiğinde ayağını sinirle yere vuruyordu. Hep sabırsızın önde gideni olmuştu zaten. B'ye bayılırdı, güvenebileceği nadir insanlardan olmasının yanı sıra yıllardır birlikte dedikodu yaparlardı. Alışlveriş ve dedikodu yapmak, B de Aph'de bu iki şeyi küçük yaştan beri sanat olarak görürlerdi. Üstelik B dedikodulara en az Aph kadar bayılır, gün boyunca kendisi ile zevkle alışveriş yapılırdı. Erkeklerdende çok ama çok iyi anladığından, bugün Aph kafayı arkadaşıyla alışveriş yaparak ve ona Alexander'ın IJ'le konuşmalarının ne anlama geldiğini sormayı planlamıştı. Telefonunu çıkarttı ve bir mesaj daha yolladı, zira B neredeyse gelmiş olmalıydı. Alexander'ı anlatmadan bir saniye daha durarsa çatlayacaktı. Tanrı aşkına ABC ne yapmaya çalışıyordu? Aph'in en yakın dostu Illy'e geceyi onunla geçirmek istediğini söyleyen bir mesaj atmış ve Illy onu tabiki reddetmişti. Ama ABC'nin bunu yaparken ne düşündüğünü ya da amacını anlayamıyordu. Onun hakkındaki şüphelerini ona olan aşkı götürsede içinde bir şüphe kırıntısı kalmıştı ve onu resmen yiyip bitiriyordu. Yoksa aldatılıyor muydu? Hey hey hey, orda dur bakalım. Herhalde aldatmıyordur; tabiki aldatmıyordu! Kimse Aphrodisia Mead'i aldatamaz. Ama Aph böyle bir haysiteye sahipti işte, bir kere o lanet olasıca kurt düşmüştü içine. Ve o kurt oraya girdiğinde kimse kolay kolay onu söküp çıkaramazdı. Ofladı.

Çoğu zaman yapacak işleri olurdu Blanche’ın ama bu gün için değildi. Canı fena halde sıkılmaya başlamıştı. Üzerini değiştirerek sokağa çıktı. Pembe ve sade bir elbise giymişti. Aynı renk ayakkabılarını da giyerek evden çıkmaya hazırlandı. Ayakkabısındaki beyazlar için beyaz bir çanta taktı koluna. İşte şimdi hazırdı. Saçları her zamanki gibi salınmıştı. Hava hafifte olsa rüzgarlıydı ve bu yüzden B’nin saçları dalgalanıyordu. Amaçsızca gezerken telefonun sesiyle irkildi. Çantasını karıştırıp zar zor da olsa telefonunu buldu. Gelen mesaja baktı ve içinden çığlık atmak geldi. Aph onunla alışveriş ve bazı dedikodular için konuşmak istiyordu. B’nin de istediği buydu zaten. Biraz alışveriş biraz dedikoduyla mükemmel bir gün geçireceğine şüphe yoktu. Rotasını Barney’s olarak değiştirdi ve adımlarını hızlandırdı. Birkaç dakika içinde gelmişti bile. Aph’ın onu beklediğini görünce dudaklarına samimi bir gülümseme yayıldı. ‘ Ne haber Aph. Neymiş bakalım bu dedikodular? Hadi gel girelim. ’ içeriye doğru adımını atarken Aph’ında geldiğini biliyordu. Bir iki saniye sonra kız anlatmak için sabırsızlandığı şeyleri söylemeye koyulmuştu bile. Blanche yürüken hem vitrinlere bakıyor hem de arkadaşını dinliyordu.

‘ Ne haber Aph. Neymiş bakalım bu dedikodular? Hadi gel girelim. ’ Ah, nihayet gelmişti. Aph gidip arkadaşının boynuna sarıldı. Bir süredir görüşmemişlerdi zaten. Barney's in kapısından içeri girerken Aph'in yüzünü ister istemez bir gülümseme kapladı. Alışverişe bayılırdı. O yaştaki tüm diğer özenti Manhattan kızları gibi değil, alışverişe cidden bayılırdı. Annesi modacıydı ve modayı hayatı olarak görürdü, kızını küçük yaştan beri modaya tutkun olarak yetiştirmesi de cabası. B'ye gülümsedi. '' B, nasılsın? Seni özledim şapşal. '' Bir yandan konuşuyor, bir yandan da Barney's in göz alıcı dükkan vitrinlerine göz gezdiriyordu. Birden gözü Gucci vitrinindeki özel kreasyon yeşil yılan derisi çantaya takıldı. '' B, bunu sende görebiliyor musun? '' O çantaya sahip olacaktı. Öyle kusursuz ve eşsizdi ki, tam Aph'e göre.

Aph’in sözleriyle durdu. Kızın baktığı yöne doğru başını çevirdi ve neye baktığını hemen anladı. Gucci vitrininde ışıl ışıl parlayan bir çanta vardı. Blanche çantalara bayılırdı. Özel bir tutku gibiydi. Bir kıyafeti tamamlamanın en iyi yolu uygun bir çanta bulup takmaktır. Dünyanın en güzel kıyafeti bile yanlış çanta seçimi yüzünden dünya rüküşleri sırasının en altına inmenize neden olabilirdi. Çantanın renkleri çok önemliydi tabii ki. O renklerin tonları da önemlidir. Beyaz mat bir elbiseyle beyaz parıl parıl parlayan güzel bir çanta takamazsınız sonuçta. Blanche istemsizce vitrine doğru birkaç adım attı ve biraz arkasında kalan Aph’e omzunun üzerinden gülümsedi. ‘ Evet, gerçekten çok güzel bir çantaymış. Bunu kesinlikle alman lazım. Haydi gel. ’ Diyerek kızı kolundan tutup sürükler gibi içeriye soktu. Aph dükkan sahibiyle konuşurken Blanche’de çantalara bakıyordu. Bir sürü çantanın arasında biri gözüne takıldı. Sarı-siyah renklerinde kemerli bir çantaydı ve gerçekten çok özel bir tasarım gibi görünüyordu. Blanche’e nedense tanıdık geldi. Çantaya bakarak biraz düşününce okulda birinin kolunda gördüğüne yemin edebilirdi. Aph çoktan çantayı almıştı bile. ‘ Hey Aph. Şu çantayı okuldan birinin kolunda gördüğüme eminim. Ne kadardır sence? ’ Diye sordu gülerek. Bu Blanche’in bir muziplik peşinde olduğunu gösteren gülüşüydü. Aynı şeyi Aph’de sezmiş olacak ki o da gülerek konuşmaya başladı.

‘ Evet, gerçekten çok güzel bir çantaymış. Bunu kesih'nlikle alman lazım. Haydi gel. ’ B Aph'i kolundan çekti ve o da bundan son derece hoşnuttu. Arkadaşının çantalara olan tutkusunu çok iyi bilirdi. Çantayı eline aldı ve inceledi. BA.YIL.MIŞ.TI. Blanche'a göz kırptı. '' Evet, senin tanıdığın Aph bu çantayı kesin alır. '' Bir yandan da çantaya uygun ayakkabı bulabilmek için etrafa göz gezdiriyordu. Sarı-siyah renklerinde kemerli bir çanta vardı ve gerçekten çok özel bir tasarım gibi görünüyordu, bu da hemen B'nin gözüne çarptı. Arkadaşına gülümseyerek. '' Ve benim tanıdığım B. bu çantayı da kesin alır. '' Birlikte kasaya doğru yürürken Aph olanları hatırladı ve yüzünde üzgün bir ifade oluştu. Fısıldamıştı. '' Konuşmalıyız. ''

Aph’ın çanta hakkında ki yorumu B’yi şaşırtmıştı. Tıpkı ona yaptığı gibi bir cevap gelmişti. Tuhaf ama güzel bir cevaptı. Ardından gelen ciddi bir tavırla konuşmalıyız sözünden ciddi bir olay olabileceğini düşündü Blanche. İşaret parmağını kaldırarak ‘bir dakika’ der gibi baktı ve dükkânın sahibine –ya da orada duran kişiye, adı her neyse önemli değildi zaten- çantanın parasını ödedi ve odasındaki büyük çantalar kervanına yeni bir eleman almanın verdiği sevinçle Aph’e döndü. Onun ciddi ciddi bakan gözlerini görünce gülümsemesinin dudaklarında buz kestiğini hissetti. Gerçektende öyle havadan sudan olmayan meseleler vardı demek ki. Aslında bu haberlerden müthiş bir dedikodu malzemesi alınırdı ama B asla bunu yapmazdı. Gerçekten çıkar için değilde onları sevdiği için takıldığı az arkadaşı vardı ve onları kaybetmek B’yi mutlu etmezdi. Dükkândan çıktıktan sonra ağır adımlarla ilerlemeye başladı. ‘ Evet, seni dinliyorum Aph. Sorun ne? ’ dedi içten bir merakla. Ama o sorunun çok ciddi olmamasını umuyordu. Yani halledilebilir konular için çok uğraşmak gerekmezdi ama ciddi bir sorunla karşılaşılınca biraz zaman olabiliyordu ve B çok sabırsızdı.

‘ Evet, seni dinliyorum Aph. Sorun ne? ’
Aph normalde konuşmadan önce söyleyeceklerini düşünürdü. Ama bugün hiç birşey umrunda değildi. Alışveriş onu az da olsa kendine getirmişti ve yanlızcan anlatmak istiyordu. '' Sorun ABC. Geçenlerde, o... '' Böyle bir şey nasıl söylenirdi ki? Duraksadı. Ne diyecekti? Beni en yakın arkadaşımla aldattığından şüpheleniyorum mu? '' Ilithya'ya gece onunla buluşmasını söylemiş. '' Başka bir şey söylemesine gerek bile yoktu, arkadaşı son derece zekiydi ve neden bahsettiğini rahatlıkla anlamıştı. Ilithya'nın böyle bir şeyi asla yapmayacağına kalıbını basardı ama Alex'in amacı konusunda şüpheleri vardı. Ama onun kıskançlığını bile seviyordu. Bu hiç normal değil.

Aph sorunun ne olduğundan bahsederken bilerek sesini kısık tutuyordu. Daha ilk kelimesinden sonra devamını Blanche kendi aklından getirmişti bile. Evet, sorunun ne olduğunu hemen anlamıştı. Başka ne olabilirdi ki? Asıl soru şu olmalıydı herhalde; Kiminle? Ama bunu pat diye sormayacaktı. Önce arkadaşının cümlesini bitirmesini bekledi. Belki de sormasına gerek kalmadan kiminle olduğunu kız kendiliğinden söyleyecekti. Öyle de oldu zaten. İsmi ilk duyduğunda birden donakaldı ama bir iki saniye içinde kendini toparlayıp minik adımlarına devam etti. Aph ne yapacağını bilemez haldeydi. Şüphesinin doğruluğundan bile emin değil gibi görünüyordu. Blanche’ın bildiği kadarıyla Ilithya ve Aph çok yakındılar. Yani bu nasıl olabilir Blanche de anlayamamıştı. ‘ Ah, ben… Ne diyeceğimi bilemiyorum. Ilithya ile çok yakındınız değil mi? ’ diye sordu. Gerçekten üzülmüştü.

‘ Ah, ben… Ne diyeceğimi bilemiyorum. Ilithya ile çok yakındınız değil mi? ’
Blanche'a baktı ve yüzündeki üzgün ifadeye karşın bir kahkaha attı. B onun en yakın arkadaşı ile sevgilisinin birlikteliği olduğunu sanıyor olmalıydı. Böyle bir şeyin katiyen olamayacağını, yanlızca Abc'nin attığı mesajın kafasını biraz karıştırmış olduğunu anlatmalıydı. IJ ölse de ona bunu yapmazdı, onlar kardeştiler. B'ye gülümsedi. '' Hala yakınız B. Aralarında küçük bir yanlış anlaşılma olmuş gördüğüm kadarıyla. Bak, benimki kalkmış. '' Gülerek cep telefonun çıkardı ve sevgilisinden gelen, Günaydın Prenses mesajını dostuna gösterdi. Şimdi yüzünde güller açıyordu, zira ABC onu aldatmıyordu. Şimdi B'de gülümsüyordu, Aph'in mutluluğundan emin olmuş gibiydi. Aph birden yüzünü çevirdi ve mimikleri ile çok şaşırmış gibi bir hareket yaparak kollarını yukarı kaldırdı. Az sonra sarf edeceği muzur cümleyi düşünürken keyfi yerine gelmiş ve sırıtıyordu. B şaşırmıştı, bir anda zıplaması onu da oldukça şaşırtmış olmalıydı. Parmağıyla Yves Saint Laurent'in vitrinini işaret etti ve ellerini yanaklarına koyup ağzını O şeklinde açtı, bu ifade tam anlamıyla dehşete düşen Aph ifadesiydi. Vitrindeki yılan ayakkabıları gösterdi ve gülmeye başladı. '' ABC de kimmiş? İşte benim gerçek aşkım. ''

Blanche anladığı şeyin aslında yanlış olduğunu öğrenince rahatladı. Yani ona göre bu bile çok büyük bir yanlıştı ve yapılmaması gerekiyordu. Gülümseyerek telefonunu gösteren Aph’e baktı. Gerçekten mutlu görünüyordu ve evet bu iyi bir şeydi. Blanche telefonda ki mesaja baktı. Günaydın Prenses yazıyordu mesajda. Mesajı okuyunca Blanche de sırıttı. Aph’in sonrasında yaptığı hareket Blanche’i oldukça şaşırttı. Birden zıplayıvermiş ve dehşet ifadesni yüzüne yerleştirmişti. Dudakları şaşkınlıkla açılmıştı. Böyle yapınca komik ve küçük bir kız çocuğuna benziyordu. Blanche Aph’in gözlerini takip ederek nereye baktığını anladı. Yves Saint Laurent'in vitrinine bakıyordu. Vitrinin önündeki ayakkabılar o kadar güzeldi ki… Her birinin ayrı bir modeli vardı ve hepsi çok güzeldi. Aph’in cümlesine pek dikkat etmedi Blanche. Ama komik bir şey söylediğini biliyordu. Güldü. Sonra Aph’i göz kırparak içeriye girdi. Buradan birkaç ayakkabı almadan çıkmayacaktı. Tam içeriye girmişti ki çalan telefonuna baktı. Blysse arıyordu. Telefonu açtı. ' Blanche? Şey... Ben... ' sesinden neredeyse ağlamanın eşiğinde olduğunu anlayan Blanche hemen telaşlandı. ' Ne? Ne oldu? ' cevabı beklerken Aph'e bakıyordu. ' Şey, eve gelir misin? Blessing yok. Arıyorum açmıyor. Ne olduğunu biliyorsun. ' telefonu kapattı. Blanche bir iki saniye öyle kalakaldı sonra Aph'e özür dilercesine baktı. Bir şeyler olduğunu anlamıştı Aph'de. ' Gitmem gerekiyor. Daha sonra tamamlarız olur mu? ' diyerek dükkandan çıktı. Birileri fena halde bağırtı işitecekti.

Aphrodisia / +2 puan
Blanche / +2 puan

» Dedikodu Vakası
» Dedikodu Kazanı
» Alışveriş
» Alışveriş İşkencesi
» Alışveriş Tutkunluğunu Söndürme.