Fotoğraf Kareleri

Konu: Fotoğraf Kareleri C.tesi Ağus. 21, 2010 6:35 pm

x

A. Eliza Bianchett & Blessing Ivalyn

Kurgu: Kendi çaplarında fotoğraf çekimi yapmak için Manhattan'ın en gözde oteli olan The NY Palace'ye gelerek bir oda kiralayan iki yakın dost bugün çok eğleneceğe benziyor. Bless & Eliza'nın aklına bir anda esen bu olay için cüzzi bir miktar karşılığında fotoğrafçı kiralanmıştır.

Konu: Geri: Fotoğraf Kareleri C.tesi Ağus. 21, 2010 8:31 pm

Yaklaşık bir saat önce otele girmiştik. Ama ortalar da fotoğraf çekimi için kiraladığımız fotoğrafçı yoktu. Biz de o gelene kadar kıyafetlerimizi denetlemeye başladık. Sırayla hangi kıyafetleri giyeceğimizi kararlaştırıyorduk ama bunun önemi yoktu. Zaten tüm kıyafetlerimiz oldukça güzeldi. Onları sırayla oda da bulunan kıyafet dolabına astıktan sonra şimdi sıra fotoğrafçıyı beklemek kalmıştı. Neden bu kadar geç kalmıştı ki? Bu sıra da biz de ilk fotoğraf çekimi için fotoğrafçı gelmeden hazırlanmak istedik. Hemen istediğimiz kıyafetleri dolaptan aldık. İlk çekim oldukça güzel olacağa benziyordu. Çünkü elbiseler harikaydı. Üzerime beyaz kolsuz bluz, altıma kısa parlak siyah şort giymiştim. Bluzumun üzerine karnımın kapanmasını sağlayacak şekilde siyah kalın kuşak vardı. Boynum da ise mor papyona benzer kıyafetime uygun fular vardı. Saçlarımı ise serbest bırakmıştım. Kıyafetimle harika görünüyordum. Sadece makyajım kalmıştı onu da birazdan yapacaktım. Eli’ye nasıl olduğumu göstermek için ona döndüğüm de o da çok hoş görünüyordu. Üzerinde sade, etekleri diz üzerinde elbise vardı. Onun da saçları benim ki gibi salıktı. O da harika görünüyordu. Birbirimizin üzerini son kez düzelttikten sonra kapı nihayet tıklanmıştı. Büyük ihtimalle fotoğrafçı gelmiş olmalıydı. Odanın dağınıklığını kısa süre topladıktan sonra hemen kapıya koştum ve kapıyı araladım.

Evet, gelen kiraladığımız fotoğrafçı genç adamdı. Neden bu kadar geç geldiğini sormadan gülümseyerek adamı içeriye aldım. Oldukça güler yüzlü davranmaya çalışıyorduk. Genç adamın içeriye girerken beni süzdüğünü fark ettim ama umursamadan gülümsememi bozmadım ve arkasından içeriye girdim. Eli de ayakta onu karşıladı. Adamın elini nazikçe sıktıktan sonra yanıma geldi. İkimiz de genç adamı seyrediyorduk. Boynunda kocaman fotoğraf makinesi vardı. Kolunda da küçük kol çantası asılıydı. Kısa süre sonra fotoğrafçı bize isimlerimizi sormuştu. Biz de söyledikten sonra adam hala konuşmaya devam ediyordu ama neden fotoğraf çekimine başlamadığını anlamış değildik. Adamın konuşmasının ardından kendimi tutamayarak sormadan edemedim. ‘’ Fotoğraf çekimine ne zaman başlayacaksınız acaba? ‘’ diyerek ilk önce fotoğrafçıya daha sonra da Eli’ye baktım. O da merak ediyor gibiydi benim gibi. Sorumun ardından fotoğrafçı kendine geldi ve ayağa kalkarak şimdi başlayabiliriz dedikten sonra biz hafif makyajımızı yaptıktan sonra fotoğraf çekimi için hazırdık. Beyaz duvarın önüne geçtik. İlk olarak ikimiz birlikte fotoğraf çekmek istedik. Eli, koluna şık, siyah çantasını aldı ve fotoğraf çekimine başladık.

Spoiler:

Konu: Geri: Fotoğraf Kareleri C.tesi Ağus. 21, 2010 9:16 pm

Bless'te böyle kıyafet olduğunu daha önce hiç fark etmemiştim.

Benimkinin yanında çok şık duran bu kıyafeti kıskanmıştım az da olsa. Ama sonra hatırladım ki karşımdaki kişi Bless'ti. Bir başkası olsa kıskanmam normal karşılanabilirdi fakat bu kişi dosttan öte kardeşim gibi olan bir arkadaşım olunca hiç normal karşılanmazdı. Zaten yediklerimiz, içtiklerimiz her şeyimiz ortaktı. Az önce de dediğim gibi sonuçta kardeşten öteydik onunla.

Bless'in hazırlanışını izlerken ve bir yandanda bunları düşünürken bende hazırlanıyordum. İkimizinde tek eksikleri makyajdı sanırım. Fakat ben, makyaj yapmakla yapmamak arasında kararsızdım. Bu yüzden de sadece siyah bir göz kalemi ve rimel sürecektim. Her zaman abartıdan uzak duruyordum ve bugünde aynı şekilde abartıdan uzak duracaktım. " Tak tak "

Kapının tıklandığını duyduktan sonra büyük bir heyecanla fotoğrafçının geldiğini anlamıştık. Oda çok dağınıktı. Peki ya şimdi ne yapacaktık ? Bless fotoğrafçının burada olmadığımızı sanıpta gitmemesi için beyaz duvarlara uyumlu bir şekilde venge renkli lüks kapıya doğru giderken bende el çabukluğuyla az da olsa derleyip toparlamıştım odayı. Fotoğrafçı gençten bir çocuktu, bizden en fazla üç yaş büyüktü her halde. Kıvırcık koyu kahverengi saçlarının ve beyaz teninin ardında kendisini gizlemekte zorluk çeken o masmavi gözlerini görmemek imkansızdı. Aman tanrım, yakışıklı bir fotoğrafçıyla karşı karşıyaydık! Bu iş iyice zevkli olacaktı, hissediyordum .

Fotoğrafçı kendisini tanıtmadan direkt içeri girdiğinde o gözlerden başka bir şeyi daha fark etmiştim. Birisi Blessing Ivalyn'i feci derecede süzmüştü. İster istemez küçük bir kıkırdamanın ardından dizlerime kadar gelen siyah elbisemin kabaran eteklerini düzeltmenin sonrasında fotoğrafçının elini sıkarak kendimi tanıtmıştım. Ama bu küstah adam hâlâ kendisini tanıtmadan bir köşede mahçup bir şekilde durup Bless'e bakıyordu. Bless daha fazla dayanamamıştı herhalde. Neden mi böyle dedim ?" Fotoğraf çekimine ne zaman başlayacaksınız acaba?" diye bir anda celallenmişti. Fotoğrafçı çocuk ise, hani şu adını hâlâ bilmediğimiz çocuk aynı mahçup tavırlarla hazırlanmaya başlamıştı sonunda. İlk fotoğraf birlikte çekileceğimiz fotoğraftı. Beyaz Duvarı arkamıza vererek objektife gülümsemeye başlamıştık. Tabi bu işte pek amatör değildik ama ilk defa bu kadar heyecan duyuyorduk Bless'le. Sanırım bu heyecandan dolayıydı sabırsızlığımız. Biz sabitlenmiş kameraya aptal aptal sırıta dururken fotoğrafçı çocuk yanımıza yaklaşarak ortamın ışığını ölçmeye gelmişti. Fakat tam da bu sırada bir flash patlaması gözlerimizi kamaştırmıştı. Sanırım heyecanlanan sadece biz değildik ki "Pardon, yanlışlıkla zamanlayıcı yapmışım. Çok özür dilerim bayan Bianchett" diye mırıldandı çocuk. Bense "Bu fotoğrafı sileyim deme, çok doğal oldu bence. Hem, önemli değil. Biz sadece eğlenmek istiyoruz" diyerek gülümesedim ona. Az da olsa mahçupluğunu, utangaçlığını atmak istiyordum. Bu arada, sadece fotoğrafçıyı düşünerek hareket etmediğimi belirtmek istiyorum. Daha fazla sabırsızlanmamanız için bu doğal fotoğrafı size de göstermek istiyorum. Buyrun ;

Fotoğraf Kareleri 0011t

Şimdi hikâyemize, daha doğrusu benim gerçek dünyama geri dönelim. Bu fotoğrafın ardından sırada hangimiz vardı bilmiyorduk. Ve eğer eğlenmek istiyorsak bunu da eğlenceli bir yolla çözebilirdik. " Hadi taş-kağıt-makas oynayalım" Bless'e baktım. Ben bunları söylerken mavi gözlerimde oluşan heyecanı onda da görebiliyordum. İkimizde bir birimize gülümsedikten sonra saymaya başladım."Bir , iki , üç!" Elimde işaret ve orta parmağım harici hepsini yumarak, geriye kalan iki parmağımı ise "v" şekline getirerek "makas" olarak nitelendirilen el şekline getirmiştim sağ elimi. Bless ise parmaklarını aynı hizada dümdüz tutarak kağıt yapmıştı.

- Kağıt makası keser! Bol şans Eli.
- Sağol, Bless.

Bless kameraman yani fotoğrafçı çocuğun arkasına geçerek beni yalnız bıraktı. O sırada bana arkasını dönerek Bless ile fotoğrafçının konuştuğunu duyunca birazcık yaklaştım onlara. Kendini tanıtmadığı için özür dilemiş ve adının "Alex Marrisley" olduğunu söylemişti. Bunu duyduktan hemen sonra Bless'in bana baktığını anlayınca sırıtarak yerime geri gittim. Sahte bir öksürüğün ardından Alex denen şahsiyetinin dikkatini çektim ve hazır olduğuma dair bir sinyal vermiştim. Alex bana doğru geldi ve eliyle nazik bir şekilde çenemi tuttu. Başımı azcık sol tarafa çevirdikten sonra Bless'ten camı açmasını rica etti. Hafiftende olsa esen rüzgar ile serinleyerek daha rahat çalıştığını anlattı ardından. Ve sonrasında yine doğa bir gülümseme ile pozumu verdim, tıpkı Alex'in istediği gibi.

** Resim :

Fotoğraf Kareleri 4c4f7112550ba

Konu: Geri: Fotoğraf Kareleri C.tesi Ağus. 21, 2010 10:02 pm

Büyük beyaz duvarın önünde hazırlanırken saçımı kulağımın arkasına atmak için elimi kaldırdım ve aniden flaş patlamıştı. Gözlerimiz kısa süre kamaştı ama doğal bir fotoğraf olmuştu. Çocuk mahcup bir şekilde bize bakarak özür diledi. O da bizim gibi heyecanlanmış olsa gerek bize hüzünlü gözlerle bakıyordu ama Eli çocuğun ardından resmi silmemesini istedi. Evet, önemli değildi biz sadece eğlenmek ve doğal fotoğraflar istiyorduk. Bu da tam istediğimizi gibi doğal olmuştu. Bu yüzden Eli, silmemesi için tepki göstermişti. Genç adama gülümseyerek bakarken bize fotoğrafı gösterdi. Oldukça güzel olmuştu. Bu güzel fotoğrafın ardından sıra şimdi ilk olarak kimin fotoğraf çekileceğine gelmişti ve Eli’nin bir fikri vardı. Oldukça eğlenceliydi bu fikir. Taş-kâğıt-makas oynamayı teklif etmişti. Bende kıza sırıtarak hemen kabul ettim. Fotoğrafçı bize anlamsız gözlerle bakarken biz oyunumuzu oynuyorduk. Eli, bir, iki, üç diye saydıktan sonra kız elini ‘v’ şeklinde tutuyordu ben ise parmaklarımı açmış bir şekilde duruyordum. Kıza gülümseyerek ‘’ Kâğıt makası keser! Bol şans Eli. ‘’ diyerek kıza gülümsedim ve yanından uzaklaşarak kameramanın arkasına geçtim. Fotoğraf çekiminin ilk sırası ondaydı. Aslında sevinmiştim çünkü heyecanlıydım. Fotoğrafçının arkasına geçtiğim de çocuğun bana doğru döndüğünü ve benden özür dilediğini duydum. Çocuk kendini tanıtmadığı için özür diliyordu ve isminin ‘’ Alex Marrisley ‘’ olduğunu söylediğin de neden bana bu kadar yakın davrandığını anlamamıştım. Sadece başımı sallayarak gülümsedim. Gözlerimi Eli’ye çevirdiğim de bize doğru yaklaştığını görüm ve yüzünde muzurca bir sırıtış vardı. Kaşlarımı çatarak ona baktım ama o hala gülüyordu. Fotoğrafçının yanlış bir şey anlamasını istemiyordum ama bana bakmasından da rahatsız olmuştum. Eli ise hala dalgasındaydı. Nasıl olsa ben ona fotoğrafçı gidince bol bol hesap sorardım. Eli, kısa bir öksürdükten sonra fotoğrafçı Alex’in dikkatini sonunda çekmişti. Çünkü çocuk beni sinir bozucu bir şekilde süzüyordu. Eli’yi izlerken Alex benden camı açmamı istemişti. Hiç vakit kaybetmeden camı açtım ve tekrardan kızı izlemeye başladım. Yine oldukça sade ve doğal bir gülümsemeyle poz vermişti ve çok güzel görünüyordu. Masmavi gözleri ışık sayesinde ortaya çıkmıştı.

Onun fotoğrafına da baktıktan sonra sıra bana gelmişti. İçeride kısa süre üzerimi değiştirdikten sonra Eli ve Alex’in konuştuklarını gördüğüm de Alex’in bana nasıl baktıysa Eli’ye öyle baktığını görünce kendimi fark ettirmek için az önce Eli’nin yaptığı öksürüğün aynısını taklit ettim ve yine beyaz duvarın önüne geçerek poz verdim. Bu sefer aksesuarım aksesuarlarım farklıydı ama makyajım aynıydı. Kafamda siyah, püsküllü şapka, çenemin altında şapkaya bağlı küçük altın zinciri vardı. Boynumda ise mavi büyük kolye vardı. Kollarımda ise çeşitli bileklikler. Yine doğal olmaya çalışarak kollarımı üst üste koydum ve poz verdim. Işık da yine camdan yüzüme vuruyordu. Fotoğrafım çekildiğin de Eli’nin bana nasıl baktığını görebiliyordum. Yine o Munzur gülümsemesiyle sırıtıyordu. Ama az önce ne konuştuklarını merak etmiyor değildim hani. Nasıl olsa buradan çıkışta her şeyi soracaktım ona.

Spoiler:

Konu: Geri: Fotoğraf Kareleri C.tesi Ağus. 21, 2010 10:35 pm

Sıra Bless'teydi.

O, yatak odasında giyinirken Alex benim yanıma gelmiş ve laflamaya başlamıştık. Anlaşılan birileri utangaçlığını üzerinden atmıştı. Hatta fazasıyla atmış olacaktı ki Blessing'e yaptıklarını bana da yapmaya başlamıştı. Aynı bakışlar, aynı süzmeler. Neler olduğunu anlamam için Blessing'in az önce benim yaptığım gibi öksürmesi yetmişti. Bu fotoğrafçı çocuk umarım daha fazla ileri gitmezdi. Blessing ile beni pek tanımıyordu. Hâliyle neler yapabileceğimizi de bilmiyordu. Öyle ki, en son olayımız daha dündü. "Amanda Cylen" adındaki sürtüğe düzenlediğimiz bir intikam oyunuydu dün yaptıklarımız. Ve bu gidişle gossip girl'e bir haber daha çıkacaktı. Darpa uğrayan fotoğrafçının hazin sonu!

Bless'in öksürmesi tıpkı benimkisi gibi dikkat çekmeye yaramıştı. Bless'e bakınca kendimi tutamadan "vayy canına" dedim. Sözde bu fotoğraf çekimi bir anda aklımıza esmişti. Ama Bless, sanki fotoğraf çekimleri için ayrı yerde tuttuğu kıyafetleri direkt alıp gelmiş gibiydi. Kısacası çok hazırıklıydı. Siyah,upuzun püsküllü şapka ve şapkadan çenesinin altına uzanan küçük altın bir zincir ve büyük mavi bir kolye vardı aksesuar olarak. Çeşitli bilekliklerine uygun uzun bir elbisesi vardı üzerinde de. Anlaşılan o ki bunu beğenen sadece ben olmamıştım. İkili oynayan fotoğrafçımızın ağzından tek salyalar akmamıştı. O da yakın bir zaman içerisinde olacak gibiydi. Beş, dört, üç, iki , bir! Ve doğru sayım ağzı açık kalan Alex salyalarının akmaması için yutkunmuştu. Ah, kendimi seviyorum. İnsanların hareketlerini önceden tahmin edebiliyordum bazı zamanlar. Ve bu da o zamanlardan biriydi. Ama bu benim yeteneğime bağlı değildi, Alex'in tipik sapığımsı hareketlere sahip olan bir adam oluşuydu asıl mesele.

Düşüncelerimi durdurup, fotoğraf çekimine geri getireyim sizi . Bless benden bulunduğumuz odadan, oturma odası -ya da salon artık nasıl adlandırmak istiyorsanız- bir sandalyeyi getirmemi istemişti. Ve bende onun istediğini yapıp sanldayeyi getirmiştim. Daha önce fark etmediğim bir şeyi daha anlamıştım o an, sandalye beyaz duvara ve Bless'in elbisesine, tenine uyumlu bir renge sahipti. Bu fotoğrafı daha güzel yapacaktı bana göre. Bana göre diyorum çünkü ben profesyonel bir fotoğrafçı değilim. Olmaya da niyetim yoktu. Parasını verir, peşimden dolaştırırdım gerekirse fotoğrafçıyı. Tıpkı Alex'e birazdan yapacağım gibi.

Bless'in fotoğrafı çekildikten sonra bir tane daha birlikte fotoğraf çekilmek istemiştim. Bu fikri Blessing'e de söylediğimde büyük bir zevkle kabul etmiş ve kıyafetlerimizi alarak yatak odasına gittik. Bu sayede Alex'in nasıl bir şerefsiz olduğunu özetleyerek bir yandan da hazır olabilecektik.

- Hey. Sana nasıl baktığını gördüm. Ve tuhaf ki bana da o şekilde davranıyor. Adama sadece utangaçlığını atması için bir kaç cümle söyledim. Söyledim çünkü daha eğlenceli olabilirdi bu olay. Gülücüklerin havada uçuştuğu fotoğrafları düşünsene, Bless. Çok güzel olurdu. Aslında şimdi de çok iyi gidiyor ama... Bilmiyorum içimde bu ikili oynayan Alex'e karşı kötü bir şeyler var.
- Sakin ol El. Bir şey olursa onu dünyaya geldiği güne pişman oldurtacağımızı biliyorsun. Hadi gidelim.

Bless'in üzerinde ilk çekimde olan kıyafetleri vardı. Ben de kırmızı, desenli bir elbise giymiştim. İçeri girdiğimizde Alex sigarasını içiyordu. Geldiğimizi fark ettiğinde ise bir hamlede sigarasını söndürerek fotoğraf makinesini alarak işini yapmaya devam etti. Bu kez ikimiz aynı anda onun karşısında olduğumuz için mi yoksa içeride dediklerimi duyduğu için mi böyle konuşuyordu kavrayamamıştım. Zaten önemi de yoktu. Tâbi, şimdilik. Çünkü yine bir hınzırlık yapmaya hazırlanıyor gibiydi. Ve az öncede anladığınız gibi bu tipin yapacağı hareketleri anlayabiliyordum.

" Bayan Ivalyn " diye nazik bir tavrın ardından Blessing'in elini kavrayarak duvardan biraz daha öne çıkmasını sağlayan Alex işi bittiğinde olduğu yerde durarak Bless'in elini tutmaya devam ediyordu. Benim suratımda ise aynı sırıtış vardı. Ve bingo! Blessing sert bir tavırla elini kurtararak ona kötü kötü bakmaya başlamıştı. Belki de bu yüzdendir fotoğraftaki somurtkanlığı ve benimde anlam veremediğim ifadem ...

Fotoğraf Kareleri 4c6bbb123633b

Konu: Geri: Fotoğraf Kareleri Paz Ağus. 22, 2010 8:51 pm

Fotoğrafım kısa süre de çekildikten sonra Eli, tekrardan birlikte çekilmek istediğinde itiraz etmeden kabul ettim ve giyeceğimiz kıyafetleri alarak yatak odasına gittik. Bu sıra da Alex'in gözlerinin üzerimizde olduğunu da hissediyorduk ve bu birazdan hiçte hoş şeylerin olmayacağına işaret ediyordu. İçeriye girdiğimiz de Eli, Alex'in nasıl bir şerefsiz olduğunu anlattığında tam da düşündüğüm cümleleri sarf etmişti nerdeyse. Eli, sinirden küplere biniyordu ve o da benim gibi o adam hakkında kötü şeyler hissediyordu. Ama açık vermememiz için biraz sakin olmamız gerekiyordu. ‘’ Sakin ol El. Bir şey olursa onu dünyaya geldiği güne pişman oldurtacağımızı biliyorsun. Hadi gidelim. ‘’ diyerek kızı sakinleştirmeye çalıştım. Üzerime ilk çekimde giydiğim kıyafeti yerleştirdim. Eli ise kırmızı, desenli uzun elbise giymişti. Oldukça hoş görünüyordu. İkimizde içeri girerken cool bir tavır takınarak Alex’in yanına doğru ilerlerken çocuk sigarasını içiyordu ve bizim geldiğimizi görünce hemen sigarayı söndürdü. Makinesini alarak çekim için hazır olmamızı bekliyor gibiydi ama aklında yine hınzırca şeyler düşündüğü belliydi. Tavırlarında. Neden mi? Çünkü Eli’nin yanından fotoğraf çekildiğimiz yere gittiğimiz de yanıma gelerek elimi kavradı ve beni hafiften öne kendine doğru çekti. Elimi tutarken ismimi telaffuz etmeyi de unutmamıştı. Nazik olmaya çalışıyordu besbelli.

Öne geldiğimiz de hala elimi tutmaya devam ediyordu ve gözleri de yüzüme bakıyordu. Bunu hissedebiliyordum çünkü ben onun yüzüne değil yere bakıyordum. Elimi hala tutmaya devam ederken sinirlenmeye başladım ve sertçe elimi elinden çektim. Ne bu laubalilik? Bu çocuk kendini ne sanıyordu ki? Ona sinirli bir şekilde bakarken çocuk kendini toparlayarak eline fotoğraf makinesini aldı. Kızdığımı kesinlikle anlamış olmalıydı ki hemen bir, iki adım geri çekilerek aniden flaşı patlattı. Yüzümdeki somurtkanlık da öyle kalmıştı. Bu tavır Alex’in yüzündendi ama oldukça hoş ve doğal çıkmıştı. Eli’nin surat ifadesi ise kesinlikle benden beklediği hareketi yaptığımdan kaynaklanıyordu. Gerçi anlamsızdı ama bu anlamsızlığı ondan olsa gerek.

Aslında fotoğraf çekimini burada sonlandırmak istiyordum. Çünkü Alex’den bir hayli rahatsız olmaya ve bir an önce buradan gitmesini istiyordum. Bakışlarından ve tavırlarından iyice sinirlenmeye başlamıştım ve birazdan bu hiçte iyi şeyler doğurmayacaktı. Bunu Eli’de istiyor olsa gerek çocuğa sinirli bir şekilde bakıyordu. Ama adam aniden yanıma gelerek benim son kez tek fotoğrafımı çekmek istedi. Neden böyle istediğini bilmiyordum ama gözlerini benden alamıyordu. İyice sinirlerim bozulmuştu. Eli bana sırıtarak bakıyordu. Yanına giderek ne yapmam gerektiğimi sordum.

‘’ Eli? çekileyim mi? ‘’
‘’ Son kez çekil, zarar gelmez. Hadi git giyin Bless. ‘’

Eli’nin onayını aldıktan sonra kıza gülümseyerek yatak odasına girdim. Hazırlanmalıydım. Alex de çok sevinmiş olsa gerek sırıtıyordu ama bunu kendim istediğim için yapıyordum o istediği için değil! Hemen üzerime beyaz askılı bluzumu giydikten sonra saçlarımı da küçük bir tokayla topladım. Bu sefer toplu saçla fotoğraf çekilecektim ve bir de gözlik takmak istiyordum. Eli’nin kalpli gözlüklerini alarak içeriye gittim. Alex’in gözleri yine üzerimdeydi ama ona aldırmadan hemen Eli’nin yanına gittim ve gözlüğünü takıp takamayacağımı sordum. O da gülümseyerek izin verdi. Gözlükleri taktıktan sonra beyaz elbiseme oldukça güzel yakışmıştı ve yüzüme çok yakışmıştı. Alex’e yine aldırmadan çekileceğim yere gittim ve Eli’ye bakarak gülümsedim. Bu gülümseme Eli içindi.

Fotoğraf

Spoiler:

Spoiler:

» Fotoğraf Çekimi&Casting!