Aşka dönmek

Konu: Aşka dönmek Ptsi Tem. 19, 2010 2:09 am

Yer: Grand Central Park
Zaman: 1.30 PM
Oyuncular:

Connor Mead & Gisela Müller

Kurgu Özeti:

''Hiçbir birliktelik, ayrılık ile sonlanamaz.''

Yabancı olduğum bu şehir her fırsatta beni kendine biraz daha fazla çekiyordu doğrusu. Eskiden oldukça sakin bir kasabada yaşıyordum fakat buraya gelince alışamayacağım düşüncelerinden sıyrılmıştım kolayca. Eniştem Daniel Lewis'i kaybettikten sonra bana almış olduğu Dodge Tomahawk'ı sürmeye bile kıyamıyordum doğrusu. Fakat Burası Yukarı Doğu Yakası... Herkes birilerine gösteriş olsun diye yaşıyor, yoksa hiçbir manası olmayacak hayatlarının. Fakat bu durum benim için söz konusu değildi. Hiçbir zaman şık kıyafet yarışı yapılacak olan ve aksesurlardan makyaja kadar herkesin bir hırs içinde olacağı bir partiye hayır diyemezdim doğrusu. Ama YDY'ndaki sürtük kızlara benzeyip de erkekleri baştacım yapmak aklımın ucundan bile geçmezdi. Burada henüz birinci yılımı doldurmuştum aslında fakat alışamamıştım işte. Geldiğim itibariyle lüzumsuz bir dolu insanla bir ilişki kurup, hayatlarımızı birleştirme çabasına girmiştik. Fakat karşımdakinden hiçbir zaman gereken ilgiyi görememiştim. En uzun süren ilişkim birkaç aylık şehvet dolu bir aşktı. Connor ile...

Birkaç gün önce telefonuma gelen mesaj, Connor'dan idi. Bu beni şaşırtmamış değildi, içimde gereksiz bir heyecanla mesajı açtığımda benimle buluşmak istediğini yazmıştı. Bunun nedenini ister istemez düşünüyordum. Central Park'ta buluşmayı kararlaştırmıştık, yaz güneşinin ışıklarının ağaçlardan engellendiği ve buraya geldiğimden beri sık sık uğradığım nadir yerlerden biri olan Central Park'ta. Üzerime fosforlu gibi gözüken beyaz bir sıfır kollu bluz, altıma ise kısa bir kot şort geçirmiştim. Bir de oldukça az desenli beyaz bir Lacoste ayakkabı. Evet, Connor için eskiden çok süsleniyordum fakat artık bunun için bir sebep yoktu. Olamazdı da, beni birçok kez aldattığını öğrendiğimde dünyam yıkılmıştı, şimdi ne olabilirdi ki aramızda?...

Evden çıktığımda kapının önündeki motoruma binecektim ki şoförun limuzin ile kapının önünde boş boş durduğunu görünce limuzine doğru ilerledim. Kibar şöfor bana kapıyı açtığında arabanın içine oturdum yavaşça. Şoföre sesimi duyabileceği minimum düzey ile nereye gideceğimizi söyledim ve araba hareket ediyordu. Neler olacağını gerçekten merak etmiyor değildim.

Konu: Geri: Aşka dönmek Ptsi Tem. 19, 2010 2:38 am

Her zamanki gibi limuzinine atlamış, gereken emri şöförüne vermiş olan Connor arka taraftaki lüks bölümde yayılmış elindeki kadehten viskisini yudumlarken bir yıl önceyi düşünüyordu. Yaptığı birçok çapkınlığın sonucu olarak terkedilmişti sevgilisi Gisela tarafından. O günden sonra aşk konusunda pek dikiş tutturamamış hatta aramamıştı bile. Yaşının gelişimiyle beraber istekleri de farklılık göstermiş, gününü gün etmenin yoluna bakmıştı Connor. Çok da başarılıydı bu konuda ta ki geçenlerde tekrar Gisela'yı göree kadar. İçinde bazı duygular harekete geçmişti. Aşkı ve tutkuyu yeniden mi hissetmişti ruhunda yoksa bir hırs mı oluşmuştu içinde. Terkedilmenin ne denli gururunu incittiğini bütün doğu yakası öğrenmişti. Şimdi aynı şeyi o mu yapmak istiyordu yoksa ona tekrar yeniden sahip olmak mı? Bunu tam anlamıyla anlayabilmek için buluşmak istemişti eski sevgilisiyle ve bir mesajla bunu belirtmişti.

Yanında bulunan gül demetine bakarak küçük bir gülümseme oluşmuştu dudaklarında. Başını çevirip camdan dışarı baktığında kaliteli ürünlerin çıktığı bir çikolata dükkanının önünden geçiyorlardı ki hızlı düşünp çabuk karar veren Connor "Dur!" diye komut vermişti bir anda. Ani bir frenle duran arabadan alelacele atlayan Connor geri döndüğünde elinde kırmızı renkli havalı bir kutu tutuyordu. Şevkle bakarken daha çok kendi kendine konuşarak "Biraz gergin ortam, sanırım mutluluğa ihtiyaç olacak." demişti yüzüne yayılan gülümsemeyle. Kısa bir süre sonra Central Park'ın girişinde duran arabadan inmeden önce şöförüne "Fazla uzağa gitme, aradığımda burada ol" diye buyurduktan sonra limuzinden elinde çikolatası ve çiçeğiyle inen Connor ünlü bir modacının elinden çıkmış olan üstünü başını düzeltti öncelikli olarak. Tarzı belli olan Connor yine tarzına uygun giyinmiş, ceket, pantolon ve gömlek üçlüsünden vazgeçmemişti. Kararlaştırılan yere vardığındahenüz Gisela'nın gelmediğini göünce mutlu olmuştu. Bekletmeyi sevmezdi, beklemeyi sevmediği kadar...

Konu: Geri: Aşka dönmek Ptsi Tem. 19, 2010 3:01 am

Lanet olsun! Şortumun üzerindeki kahve lekesini nasıl gözden kaçırabilirdim. Eve geri dönmem, gidip bu şekilde Connor'a rezil olmaktan çok daha imkansız gibi görünüyordu. Şoförü durdurduktan sonra limuzinin bekleyecek olduğu yerin yakınında bir mağazaya girmiştim. Telefonumu çıkarmıştım cebimden ve hızlıca bir mesaj atmıştım; 10 dakikaya orada olacağım Connor, görüşürüz. dedim ve telefonu bıraktım. Elim hemen büyük vitrinlerdeki kısa elbiselere gitmişti. Önüme gelen ilk kıyafeti elime aldığım gibi koşar adımlarla giyinme bölümüne gitmiştim. Transparan beyaz bir üst ve, pembe kısa bir etek, oldukça dar. Her ne kadar iki parça gibi gözükse de bellerinden dikişli olduğunu farketmiştim. Böyle bir aksilik olacağını bilseydim evde giyinirdim bu şekilde. Süslenmemeye çalışmıştım fakat ilk elime gelen bu harika kombine beni fazlasıyla çekici gösteriyordu. Kıyafete son bir kez alıcı gözle baktıktan sonra üzerindeki etiketleri hızlıca kopartmıştım. Aceleden ne yaptığımı bilmediğim için fiyatına bile bakmamıştım fakat yanımda fazla fazla taşıyordum zaten. 300 euro bırakmıştım kasanın üzerine ve "Üstü kalsın." dedikten sonra çıktım mağazadan. Paranın çokluğuna bakıp şaşıran görevlinin surat ifadesi çok komikti, ah fakirler...

Arabaya bindiğim gibi şoföre hızlı olmasını söylemiştim. Central Park'a doğru gidiyorduk, geldiğimizde kapıyı şoförün açmasını bekledikten sonra ittim ve yavaşça çıktım. Vücudum dik ve kendimden emin bir şekilde Connor'u arıyordum pür dikkat. En çok oturduğum banktaydı, bunu hatırlaması beni şaşırtmıştı doğrusu, hoşuma gitti bile diyebilirim. Onunla geçirdiğimiz günlerin sahneleri geçiyordu gözlerimin önünde gölge şeklinde. Duraksamıştım olduğum yerde ve beni bekleyen yüz ifadesini inceliyordum. Tek çizgi üzerine yürüyerek onun dikkatini en iyi şekilde çekmeye çalışıyordum. Ona doğru ilerleyip yanına geldiğimde bana bakışı hafızamdan silinmeyecekti asla. Nazik şey, elinde her zamanki gibi bana verecek bir şeyleri vardı. Kıpkırmızı ve kokusu burnuma işleyen güller ve kırmızı bir kutu tutuyordu elinde. Farklı bir hediye olsa gerek, merak etmiştim. Onu incelerken ne kadar fazla suskun olduğumu farkedince bir acelem varmış gibi konuşmuştum. "Çok üzgünüm, bu kadar gecikmemeliydim. Aksilik oldu da." dedim ve duraksadım yüzündeki o mükemmel ifadenin hatıralarımı zihnimde canlandırdığını farkedince. "Ne konuşacağız Connor, bir alakamız kalmadı sanmıştım. Konuşacak başka bir kız bulamadın mı?" dedim onu laflarımla alt etmenin gururunu içimde taşıyarak.

Spoiler:

Konu: Geri: Aşka dönmek Ptsi Tem. 19, 2010 3:56 am

Her zaman tercih ettikleri bankta otururken telefonuna gelen mesajla irkilen Connor mesajı görünce biraz keyfi kaçmıştı ama sabretmeyi öğrenecekti elbette; her ne kadar beklemeyi sevmese de bir yola girmişti sonuçta. Ne diyeceğini kafasında pek tasarlamamıştı Connor, sohbet çok farklı ilerleyecekti kesinlikle. İki yarışan insana dönüşeceklerini gayet iyi biliyordu; çünkü birlikteyken de devamlı bi yarış ve sürtüşme halindeydiler. O oyunları, inatlaşmaları özlediğini farkeden Connor mazideki olayların eşliğindeyken farkedememişti Gisela'nın geldiğini. Önünde dikilince farkettiği kıza bakıp şevkle gülümseyerek ayağa kalktı hemen. Giydiği elbiseyle çok şık görünen kıza aldığı çiçekleri sunarken ilgiyle süzüyordu genç kızı. "Çok üzgünüm, bu kadar gecikmemeliydim. Aksilik oldu da." diye mazeretini bildirirken çekingen bir ses tonuyla Connor içtenlikle "Önemli değil, pek beklemedim zaten." diyerek karşılık vermişti Gisela'nın özürüne. Yüzünde muzaffer bir ifadeyle bakan Connor geldiğine epey sevinmişti, onu yeniden görmeye ihtiyacı olduğunu şimdi şimdi anlayan delikanlı konuşmasını bitirmeye kalmadan "Ne konuşacağız Connor, bir alakamız kalmadı sanmıştım. Konuşacak başka bir kız bulamadın mı?" gibi bir tepkiyle karşılaşınca bir an yüzünde oluşan şaşkınlığı hiçe sayarak hemen toparlamıştı kendini. Öncelikli olarak bankı gösterip oturması için ricada bulundu. Biraz durup düşündükten sonra ciddi bir tavırla "Sence böyle bir şey olması mümkün mü Gisela, elbette konuşacak kız çok." deyip Gisela'nın üzerinde bıraktığı etkiden memnun kaldıktan sonra sözlerine devam ederken daha ılımlıydı.
"Ama bunun pek önemi yok, benim seninle konuşmaya ihtiyacım vardı." diyerek gülümsedi alttan alttan. onun konuşmasına pek fırsat vermeden "Görüyorum ki eski günler aklından pek çıkmamış ve etkisi hala sürüyor.." dedi biraz utangeç bir tavırla. İşleri yoluna koyana kadar iyi davranmayı planlıyordu. Normalde olan inatçılığını bir kenara bırakarak onun istediği kıvamda biri olacaktı bugün. bunları göz önünde bulundurarak "Konuşmak istediğim şey de aslında tam olarak o.. Hiç mi affedilme şansım yok Gisela?" diye sormuştu. Bunun cevabını tahmin edebilen Connor daha çok üstüne gitmek için bilmş tavırla "Bana karşı hiçbir şey hissetmediğini mi iddaa ediceksin?" diye sormuştu hemen ardından. Her iksinin cevabıda oldukça basitti aslında ama kadın aklı onu çok çabuk karmaşıklaştırmayı becerirdi. Gisela'yı yeniden kazanmak isteyen Connor ona düşünmek için ve cevap vermek için süre tanırken rahatını sağlamak amacıyla bacak bacak üstüne atan Connor bakışlarını bir an olsun Gisela'nın üzerinden ayırmıyordu.

Konu: Geri: Aşka dönmek Ptsi Tem. 19, 2010 4:19 am

"Sence böyle bir şey olması mümkün mü Gisela, elbette konuşacak kız çok." diyerek her zamanki ukala tavırlarını sergiliyordu Connor, ne beklenebilirdi ki zaten? Sinirlerim alt üst olmuştu bu alttan alma lafından sonra. Connor işini iyi biliyordu, hangi sözle beni alt edeceğini ve hangi sözle benim ayaklarımı kesebileceğini. Beraber olduğumuz zamanlarda, benim kadar mutlusu yoktu. Bunun nedeni onunla farklı bir şeyler yaşıyor olmamızdı. Her ne kadar ayrılmış ve üzerinden koskoca bir yıl geçmiş olsa da; tozu silinmemiş anılar var hatrımızda.

Kendimi kötü hissetiğim zamanlarda onu yanına gider ve tatmin olurdum onun sayesinde. Yalnızca cinsel arzularımızı dizginlemek için değildi birkaç aylık bu mükemmel ilişkimiz; beraber geçirmediğimiz zamanlar fazlasıyla sınırlıydı. "Konuşmak istediğim şey de aslında tam olarak o.. Hiç mi affedilme şansım yok Gisela?" dedi düşüncelerimden beni sıyırarak. Bunu söyleyeceğinden adım gibi emindim, birkaç gün öncesinden beni çağırdığında. Fakat buna dair bir cevap düşünmemiştim, bunu akıl etmemiş olmak sinirimi bozmuştu. "Bana karşı hiçbir şey hissetmediğini mi iddaa ediceksin?" dedi ağzımdan laf almaya çalışırcasına. Beni tekrardan istediğini gözlerinden anlıyordum fakat bu sözleri sarf eden Connor değildi, en azından zihinsel olarak. O bu kadar, bu kadar istediğim gibi değildi. Fakat istediğim gibi olmamasıydı beni onunla tatmin eden. Dudaklarımdan dökülen kelimeler anlatıyordu tüm hislerimi; "Çok büyük yara aldım Connor. Senin buna tuz basmana izin verebilir miyim hiç bilmiyorum doğrusu. Fakat beni nasıl etkileyeceğini çok iyi biliyorsun, söylemeden edemeyeceğim." dedim ve sahte, masum olmayan bir gülücük takındım suratıma.

Onunla tekrar birlikte olmak, rüya gibi geliyordu. Bazen kabus, bazen hayal... Mutlu mu olsaydım, yas mı tutsaydım. Vaktimi onunla geçirmek iyi bir fikir olabilirdi, fakat onun yalnızca benimle vakit geçireceğinden emin olamazdım. O beni aldatmıştı, benden başka bir kadın girmişti koynuna. Belki de bir değil birkaç kadın, benden başka onu baştan çıkaracak birkaç dişi...

Konu: Geri: Aşka dönmek Ptsi Tem. 19, 2010 5:04 pm

Düşüncelerini bir an önce duymak istemesinin nedenini zihninde araştırırken özenle gözlerinin içine bakmaya çalışıyordu. Gördüğü güvensizliği yok saymaya çalışırken zorlansa da Connor bir şekilde bunun üstesinden gelebiliyordu. "Çok büyük yara aldım Connor. Senin buna tuz basmana izin verebilir miyim hiç bilmiyorum doğrusu. Fakat beni nasıl etkileyeceğini çok iyi biliyorsun, söylemeden edemeyeceğim." dedikten sonra yüzündeki tanıdık gülümsemeye karşılık verdi. Tehlikeli bir tebessümdü bu; ihtiyaç olunan olduğunu bildiğini açıkça belli ediyor, işin zor olacağını haber ver,yordu Connor'a ama onun da çok iyi bildiği bir şey vardı ki Connor için zor diye bir şey hiçbir zaman olmadı. Her zaman her istediğini elinde tutmuştu, kısa süre de ailesinin adıyla harikalar yaratabiliyordu. Zenginler arasındaki üstünlüğünü iyi kullananlardandı; bir anda herkesi kölesi yapabilirdi isterse. Ama Gisela için istediği bu değildi; evet onun kendisinin olmasını istiyordu, kendi ayaklarıyla tekrar geri dönmesini. Evet, onu çağıran Connor'dı, ilk hamleyi o yapmıştı; bir açıdan bakınca Gisela kendi kendine gelmiş sayılmazdı ama bu ilk hamle her zaman geri dönmelerini sağlardı Connor'a göre. Konuşmaya başlamadan önce biraz daha yanaştı kıza doğru "Evet, seni iyi tanıyorum Gisela seninde beni çok iyi tanıdığın gibi. İlişkimiz başlamadan önce nasıl biri olduğumu gayet iyi biliyordun Gisela, çok çabuk değişebilecek biri değilim.." derken yüzüne çeldirici bir gülümseme vardı. Oyunlar oyunlar ve oyunlar.. Akıl oyunlarını gerçekçi şeyleri kullanarak oynadığı için Connor hep kazanmıştı. Perde yine açılmıştı işte, eskiye bir el atılmıştı tekrar.

"Tutku oyunlarımızın bir parçasıydı onlar... Öyle olduğunu düşünüyordum ben en azından." demişti sakin bir sesle. Konuşurken kendinden emin tavırları dikkat çekiyordu. Gisela'nın olmasını istediği Connor gidiyor yerine gerçek kendisi geliyordu. Böylesi daha iyiydi, gerçek Connor daha kolay kandırabiliyordu insanları, akıllarını daha çabuk çelebiliyordu. Konuşmasına devam ederken düşüncesi bu yöndeydi Connor'ın. "Kolay değişemem Gisela ama tamamen yerimde saydığımda söylenemez. " dedi kızın dalgalı saçlarına eli giderken usulca kulağına doğru eğilerek "Beni özlediğini düşünüyorum.." dedi kısık ağır bir tonla. Normalde de cümlelerini yaya yaya konuşan bu çocuğun etkileyici yönlerinden biriydi bu. Genç bayanın boynuna belli belirsiz bir öpücük kondurmuştu geri çekilmeden önce. Sadece sıcaklığını vermişti eski günleri ve arzularını hatırlaması için. Geriye doğru geldiğinde de pek uzaklaşmamıştı Genç kızın yüzünden. Gözlerini dikmiş yüzünü izlerken ne tepki vereceğini merakla bekliyordu.

Konu: Geri: Aşka dönmek Ptsi Tem. 19, 2010 5:59 pm

Üç harften oluşan kısacık bir sözcük dilimizde... Bu denli kısa olup da, söylendiğinde, okunduğunda ve duyulduğunda insanda dikkat çeken, içinde bir şeyleri kıpırdatan... Bu denli kısa olup da uğrunda ölünen, öldürülen, kişiyi yemeden içmeden kesen bir durumu açıklayabilen kaç sözcük vardır ki? "Tutku oyunlarımızın bir parçasıydı onlar... Öyle olduğunu düşünüyordum ben en azından." tutku oyunlarımızın bir parçası mı? Onca yaşadıklarımız yalnızca tutkudan mı ibaretti yani, oysa benim için o kadar farklıydı ki her şey, onsuz bir saniyemin bile geçmesini istemiyordum, tenimde her zaman onun tenini hissetmek, onunla yaşayıp onunla ölmek istiyordum. Bunu nasıl olur da bu şekilde yorumlayıp benden özür dilemeye kalkabilirdi ki? Evet, bu sefer yanlış sözcükler seçmişti cümlesine. Ellerini saçlarıma attığında, çok değişik hissetmiştim, uzun zamandır yemediğim bir yemeğin tadını hatırlamak gibi... Bana yakınlaşmasını hayretle izliyordum, karşı konulamaz cazibesi beni ister istemez ona çekiyordu, kendimi çekmeye çalışmak boşa olacaktı, farkındaydım. ona hiçbir zaman karşı koyamıyordum, ne kadar üç kağıtçı olduğunu bilsem bile tenlerin çekimi beni vazgeçirmiyordu. Kulağıma doğru fısıldarken içimde bir şeylerin kıpırdandığını hissetmiştim. Arzu... Ona karşı olan ve bir senedir yerini alamayan arzum. "Beni özlediğini düşünüyorum.." dedi ağır ses tonu ile. O kadar yakın duruyorduk ki, baştaki soğukluktan eser yoktu, dışarıdan bakan biri için tabii. Önemli olan benim şuan da onu deliler gibi istiyor olmamdı, onun da beni istediği kadar, belki de daha fazla. "Beni düşündürüyorsun Connor." dedim sessizce. Gözlerine baktığımda hiç olmadığı kadar masum gözüktüğünü farketmiştim. O an aklıma bunların bir yalan olabileceği gelmemişti elbette. "Karar vermeme izin ver, kısa bir süre." dedim yalvarırcasına. Zorla orada tutuluyormuş ve kalkıp gitmeye izin verilmiyormuş gibi hissediyordum. İrademi ayakları altına almıştı Connor, bunu her zaman yapardı. Fakat bu durum eskiden hoşuma giderdi, şimdi? Bilmiyordum, emin olamıyordum Connor'dan. Gözlerimden bir gözyaşı damlası yavaşça düştüğünde, kendimi hiç bu kadar aciz hissetmediğimi farketmiştim. Onun olmak istiyordum tekrardan, hem de zaman kaybetmeden. Çaresizdim, ondan yana.

Konu: Geri: Aşka dönmek Salı Tem. 20, 2010 4:18 am

"Beni düşündürüyorsun Connor." derken kısık çıkan sesi Connor'ın ona biraz daha yaklaşması için sebep oluşturuyordu. Verdiği cevapla kararını büyük ölçüde belli eden Gisela her ne kadar hala şüphe etse de Connor'dan ikileme düşmüştü yine de. Gözgöze geldiklerinde içten bir masumiyetle gözlerinin içine bakan Connor aklından geçenlere sahip olmaya çalışıyordu. Gisela'yı seviyordu, kendisinin olmasını istiyordu; bunu gerçekten çok istiyordu. Ama bazı hislerine de karşı koymaktan epey zorlanıyordu. Suç tamamıyla kendisinde değildi; aralarına giren üçüncü şahıslarında etkisi vardı tüm günahlarında. Evet, hiç suçu olmadığını düşünüyordu hatta Connor; tamamiyle yaratılışının suçuydu bunlar. "Soya çekim bu olsa gerek." diye geçiriyordu aklından babasını düşünerek. Kendisi de bir günahın sonucuydu; oldukça erken gelen bir sonuç. Ama bu sonuç babasının hovarda yaşam tarzını pek etkilememiş, hatta Connor'ı da kendine benzetmişti. Yukarı Doğu Yakasının baba oğul altını üstüne getiriyorlardı. En kötü zamanları ise herhangi bir mekanda karşılaşmaları oluyordu. Bu ironik rastlantılar ailede sarsıntılara neden oluyordu ve sonucunda zararlı çıkıyorlardı baba oğul. "Karar vermeme izin ver, kısa bir süre." dediğinde Gisela, Connor, düşüncelerinden kopup gerçek dünyaya dönmüştü ustalıkla. Karşısında Gisela'nın yüzünü görmek onu mutlu etmiş o an ama söylediği sözler mutluluğunu gölgeliyordu. Tekrar güneşi görmek için aradaki soğukluğu yok sayarak yaklaşıp içindeki tutkuyu dudaklarına yansıtarak öptü Gisela'yı. Küçük bir öpücükken amacı kendini kolay kolay geri çekememişti Connor, bunu ne kadar özlediğini farkediyordu içinde bir yerde. Bunu fatkkettikçe daha da sokuluyordu Gisela'ya ama içinde bir kuşku da yok değildi. Bu öpücüğün sonunda ya tokatı yiyecekti Connor ya da ödüllendirilecekti Gisela tarafından. Hangisinin olacağını merakla beklemek için çekti dudaklarını Gisela'nınkilerden ve özlemle baktı biraz önce bıraktığı dudaklara. Ne dediğinin farkına varamadan "Seni özlüyorum Giss. Bu süreye dayanabilir miyim bilmiyorum." demişti Connor biraz isyan seziliyordu sesinde.

Konu: Geri: Aşka dönmek Salı Tem. 20, 2010 4:40 am

Sözlerime gerektiği kadarıyla ilgi göstermiş olmasına rağmen, beklediğim karşılıkları hiçbir zaman alamıyordum Connor'dan. Yüzünü bana iyice yaklaştırdığında küçük ve kısa öpücüklerle dudaklarını dudaklarıma değdiriyordu. Çok kısa sürmüştü öpücükleri, ondan hiç bekleyemeyeceğim kadar kısaydı. Böyle bir ortam ve soğuklukta bunun yapılmayacağını onun da bildiğinden emindim fakat iradesine hakim olamadığının farkındaydım. İstemeden oluyordu sanki bu şekilde yakınlaşması, aramızda hiçbir ilişki yokken. Fakat bu ilişkinin adını koymanın vakti geldiğini düşünmüştüm, o kuru ve kısa öpücüklerden sonra. Tenimi ne kadar özlediği, kendine hakim olamayışından belli ediyordu kendini. Biraz daha fazla yakınlaştığında son bir kez daha öpüp dudaklarını çekmişti, ruju kenarlara taşmış dudaklarımdan. O mükemmel bakışlarının hala dudaklarımda ve aklının ben de kaldığını anlamak zor olmamıştı. "Seni özlüyorum Giss. Bu süreye dayanabilir miyim bilmiyorum." dedi belli belirsiz bir ses tonu ile. Sesindeki bu farkılılık, bu ton beni etkilemişti, ciddi anlamda. Fikirlerimi bir an için değiştirmiştim, yalnızca o an için belki de. Çünkü içimdeki arzu bana bu denli güvensizliğin doğru olmadığını söylüyor ve ona karşılık vermemi söylüyordu. Ve öyle yaptım da...

"Sanırım süreyi kısaltabiliriz, Connor." dedim fısıldayarak kulaklarına. Ellerimi omuzlarının üzerine yavaşça yerleştirmiş ve dudaklarına iyice yaklaştırmıştım onu arzulayan dudaklarımı. Küçük bir öpücük verip dudağımı biraz geri çektiğimde, işte tam o an özlemenin tam olarak ne olduğunu anlamıştım, anlamış olmalıydım da. Dudaklarımı tekrar dokundurdum, tekrar ve tekrar. Yavaşça dudaklarımı çekip söylemem gerekeni söylemiştim. "Evet, özlediğimi kabul ediyorum." dedim sakince. Ellerimi Connor'un omuzlarına dolamıştım ve şehvetli öpücüklerime devam ediyordum. Göz ucuyla bakıyordum ona, ne kadar mutlu olduğuna.

Konu: Geri: Aşka dönmek Salı Tem. 20, 2010 6:07 pm

Öpücüklerine karşılık vermesi Connor'ın hayli sevinmesini ve kendine iyice güvenmesini sağlıyordu. Kulağına fısıldadığı sözcükler Connor'a başardığını anlatıyordu resmen; Gisela yeniden Connor'ındı. İstediği gerçekleşen Connor'ın yüzünde güller açıyordu resmen. Gisela'nın kollarını boynuna dolamasıyla Connor da Gisela'nın belini sarmalarken, dudakları özlem gideriyor sonuçta tenlerin çekimi kazanıyordu. Küçük küçük öpücekler yoğunlaşıp öpüşmeye dönüşürken sımsıkı sardığı vücudun ateşini ne kadar özlediğini farkeden Connor tam bir şey söylemeyi aklından geçirirken Gisela ondan önce davranmış dudaklarını çekmişti, küçük bir öpücükten sonra "Evet, özlediğimi kabul ediyorum." demesiyle Connor'ın aklından geçeneleri okumuştu sanki. Bunu duyan Connor her zamanki halini almış ona göre bir cevap vermişti; "Evet, özlenmeyecek gibi biri değilim." dedikten sonra kayık bir gülümseme yerleştirmişti yüzüne ve sözlerine o şekilde devam etmişti;
"Artık kokunu duymaya ihtiyacım vardı." deyip yüzünü boynuna dayayarak derin bir nefes aldıktan sonra boynundan öpmüştü Gisela'yı birkaç kere. Tekrar gözlerini ona çevirdiğinde sahip olduğu genç bayanı ilgiyle süzdükten sonra yine öptü onu. Onca zamanın hıncını çıkarır gibi durup durup öpüyordu Gisela'yı. Her seferinde karşılık alması hoşuna gidiyordu. Tam yine dudaklarını Gisela'nınkilerle birleştirmiş gerçek bir tutkuyla onu öperken çalmaya başlayan telofonuna göz ucuyla bakınca ayrılmak zorunda kalmış ve Gisela'dan birkaç adım uzaklaşmıştı. Gisela'nın ilgili bakışları altında telefonu açan Connor çok kısa bir süre sonra geri dönüp "Şimdi gitmeliyim canım. Babam arıyor, acil eve gitmem gerek o eve varmadan önce." derken Gisela'nın ellerinden tutmuş dudaklarına küçük bir öpücük daha kondurmuştu. Elindeki telefonu cebine koymadna önce şöförüne bir mesaj atmıştı. Beklediği mesaj geldiğinde Gisela'ya dönerek "Hadi gidelim, seni istediğin yere bırakırım ben." demiş onun olumlu yanıtının ardından parmaklarını onukilere kenetleyerek Gisela ile birlikte hazır bekleyen limuzine bindiler.

Konu: Geri: Aşka dönmek Salı Tem. 20, 2010 6:16 pm

Rol oyunu puanlanmaya hazırdır.

Konu: Geri: Aşka dönmek Salı Tem. 20, 2010 6:21 pm

Connor Mead / +4 ün puanı

Gisela Müller / +4 ün puanı

» Çılgınca eğlenmeye ve aşka