Dostlar

Jeremy gün boyunda Gossip Girl'in yaptığı bu çirkin haberin etkisiyle adeta kendisini utanmış ve şoka girmiş olarak buldu. Loretta ile buluşmuş olmaları bazı şeyleri çözümlüyordu; ama yinede yaptığı bu sorumsuzca hareketin bir bedeli olduğunu biliyordu. Rezil olduğu açıktı; ilk defa bir kızın bekaretini aldığını neredeyse Manhattan'ın tüm elitleri öğrenmişti. Peki ya Loretta? Aslında onun daha fazla rezil olduğu bir gerçekti. Bekaretini böyle çapkın bir çocuğa kaybetmiş olması tam bir skandaldı. Yine de pişman olmaması aslında yeterli sayılabilecek tek etmendi. Manhattan tüm bunları kısa bir sürede unutur ve Loretta'ya neyse yine o gözle bakmaya devam ederdi. Sadece bir süre Gossil Girl'ün gazabını sindirmesi gerekiyordu o kadar. Ha, bir de tabi Jeremy'i tüm olanlara rağmen tekrar affedebilmesi büyük cesaretti.

Craig'e attığı mesaj, kendisini biraz iyi hissetmesini sağlamıştı ve onunla buluşmanın doğru zaman olduğuna artık emindi. İnsanların kendisine çoğu zaman nasıl bakacağını önemseyen bir karakter yapısına sahip olsa da aslında bugün önemsemeyeceğini fark etti. Evet, ilk defa bir kızın bekaretini almıştı ama ona değer veriyordu. Belki de böylece şoka girmesinin tek sebebi o kıza değer vermesinden kaynaklanıyordu. Bunun tesiriyle Jeremy için çokta önemli bir etmen oluşturmuyordu diğerlerinin söyledikleri... Kısa sürede bu kızdan hoşlanması ne kadar ona göre olmasa da, olmuş olan şeyden sonra bunları değişiremezdi. Bir çok arkadaşı bunu kabullenemeyecekti; aslında kendisinin kabullendiği de pek söylenezmedi. Çapkınlığını bırakmak istememişti çünkü hiç bir zaman...

Criag ile kararlaştırılan Harrison Street Club isimli mekana gitmek üzere, şoförü Tom'a verdiği direktifle yola çıkmıştı. Üzerinde her zamanki siyah takım elbisesi vardı ve beyaz gömleğini süsleyen kırmızı kravatının o muhteşem görüntüsü içerisindeydi. Her zamanki gibi dağınık saçlarını tarama gereksiniminde bulunmamıştı. Neticede New York fıstıkları onun bu halini beğeniyordu; aslında biraz da Craig' için süslenmenin de amacını anlamamıştı. Ne de olsa çoktandır tanışan iyi arkadaşlardı onlar...

Mekana gelirken ardında en ufak bir heyecan bırakmaksızın limuzinden Tom'un kapıyı açmasını beklemeden indi. Bugün keyfi çokta iyi değildi; şayet asla bu uşak bozuntusunun rahatını düşünmezdi. Aslında o konumda olmaması için bir çok sebebi vardı. Örneğin; onun işi kapı açmaktan ve Jeremy'nin mutlu olacağı yerlere onu götürmekten başka bir şey olamazdı. Dolayısıyla herhangi bir çalışanına acımasının mantıksızlığını kafasında defalarca tartmıştı. Onlara zaten yeterince yüksek miktarda bir mevduat sunuyordu.

Harrison Street Club'a girerken, etrafına bakındığı vakit her zamanki o nahoş, sevimsiz soluk havayı içine çekti. Adeta bir Western filmlerini andıracak tarzdan düzenlenmişti burası. Sol tarafa baktığında uzuncasına bir tezgah vardı; sağ tarafında ise bir sürü masalarda içmekte olan hafif Rock tarzı kostümler giyen şişko, sakallı tipler vardı. Kendisini adeta bir kovboy sanarcasına, boş bir masa arayışına girerken, yavaş adımlar seçmeye dikkat etti. Hafif bir country müziğin etkisiyle kendisini huzurlu ve mutlu hissetti...

Boş bulduğu bir masaya otururken tezgaha doğru baktı ve kendisiyle ilgilenmesi için herhangi bir çalışanı beklemeye başladı. Craig büyük ihtimalle birazdan burada olurdu. Onunla biraz dertleşmek kendisin iyi gelebilirdi. Biraz düşündüğü vakit onun o alaycı konuşmalarını dinlemek istemediğini de fark etti. 'Umarım buraya gelmesinin tek amacı bu değildir...' diye düşünürken geçen akşam Alex ile yaşadığı komik kavgayı hatırlayarak sırıtmaya başladı. Yakın arkadaşının gelmesini beklerken ceketinin cebinden bir sigara çıkardı ve siyah zipposuyla yakarak, onu beklemeye başladı...

Bu buluşma fikri Jeremy'i feci halde işkillendiriyordu. Ortak bir planın sonucunda şakaya gelmek, istediği en son şeydi. Craig çoğu zaman tam bu tarzda bir insan yapısında olurdu. Telefondaki mesaja bakılırsa, dalga geçmek için buluşmak istediği açıktı. Bunun önemsizliğiyle buraya gelmiş ve yüzleşmenin o nahoş ferahlığıyla kendisini rahatlatmak istemişti belki de... Tüm bunları düşünmenin ne kadar anlamsız olduğunu bir kez daha fark etti ve bitmek üzere olan sigarasını yere umursamazca atarak kolundaki altın kaplama saatine baktı. Craig biraz geç kalmıştı; her zaman yaptığı bir şey değildi ama kalmıştı işte... 'Belki de, başka arkadaşlarını da buraya getiriyor...' düşüncesiyle rahatsızlandığı sırada birinin kapıdan içeriye girdiğini fark etti. Kafasını döndüğü anda ise, bunun Criag olduğunu fark ederek içindeki anlamsız bir telaşla onu izlemeye başladı.

"Bir viski adamım." dedi Jeremy'nin yanına doğru yürürken.

Yüzünde dalga geçer gibi bir tavır yoktu. Daha çok halden anlar gibi bir ifadeyle süzüyordu Jeremy'i. Biraz olsun buna sevinmişti işte... Tüm okulu başına toplayarak dalga geçeceklerini falan düşünmüştü; öte yandan bunun anlamsızlığıyla tedirgin olmanın ne kadar saçma olduğunu da fark etti. Dalga geçebilecek herhangi biri tanıyorsa, o da Manhattan sürtüklerini iyi idare edebilen kişiler olabilirdi; ne de olsa ilk defa bekaret bozmuş olsa bile elinden geçirmediği pek kız yoktu - orası kesindi.

"Hadi kovboy! Ha ilk ha son.. Tüm herkes okulun yarısı ile yattığını biliyor, ilk defa bir kızlık alsan ne farkederki? Bizim okulu bilirsin adamım, herkes bu olayı en fazla bir hafta konuşur. Hem Loretta'ya verdiğin değeri biliyorum. Bence bu kızlık alma olayını ilk defa Loretta ile alman daha güzel. Tabii Loretta'nın bunu Gossip'ten öğrenmesi pek iyi olmadı ama.." diye başladı Craig.

Karşısındaki sandalyeye oturduğunu fark etmemişti bile. Anlamsız düşüncelerinin arasında tedirgin olmakla meşgulken, bunu pek becerebilmesi de, mümkünatı olan bir şey değildi zaten... Elinden geldiğince rahat gözükmekten başka çaresi yok gibi gözüküyordu. Her şeyden önce Craig'in söylediklerine tamamıyla şaşırmıştı; o her zaman dalga geçmeyi sevmiş bir insandı. Neden bu gün adeta anlayışlı biriymişcesine konuşuyordu ki? 'Ah, hadi ama Craig, bu da mı bir dalga geçme şekli?' diye düşünürken ufak bir olasılığı aklından geçirdi. Craig hayatında hiç bir kızın bekaretini almamış da olabilirdi. Bu düşünceyle içten içe hafifçe eğlendi ama ona belli etmeyerek söylediklerine cevap verdi.

"Ah, Craig... Evet ilk defa bekaret aldığımı o sürtük duydu. Peki, kaç tane kızla yattığımı da sayabiliyor mu? Bu moralimi bozmayacak kadar önemsiz bir haber." diyere cümlesini adeta, rahat biriymişcesine sonlandırdı.

Loretta'nın Gossip Girl'in yaptığı haberi duyduktan sonra şoka nasıl girdiğini tahmin edebiliyordu. Bir erkeğe nazaran biz kızın böyle bir konuma düşmesi hiç hoş değildi. Evet, kendisinin de asla öğrenilmek istemediği aşikardı; ama en azından bu komik namus meselesinin herhangi bir kıza vurması düşüncesi daha olanaklıydı. Loretta gördüğü kadarıyla fazla sevişgen bir tipti. Tekrar düşündüğü vakit nasıl oluyordu da, öyle birinin bekaretini daha yeni kaybettiğini anlamıyordu. Aslında sırf bu yüzden ona sormadan, onunla birlikte olmadığını hatırlarken, Criag'in vereceği cevabı ve tepkiyi beklemeye başladı...