Konuşulması Gereken Şeyler Var...

Konu: Konuşulması Gereken Şeyler Var... C.tesi Ağus. 07, 2010 6:56 pm

Craig Justin Archman&Michelle Sparcel

***

xBir Kahve
xPeki efendim
Geniş çerçeveli gözlüğünün arkasından oturanlara baktı Michelle.Kimileri arkadaşlarıyla oturmuş sohbet ediyor, cheesecake yiyor, kahve içiyordu.Kimileriyse tek başına oturmuş yeni gazetesinin sayfalarını hışırdatarak okuyordu.Craig'i beklerken zamanın geçmesi için yaşlı kadınlar gibi insanları inceliyordu.Halini düşüğünden gözlerini yuvarlamaktan alıkoyamamıştı kendini.Elini pütürlü tahta masaya koydu ve parmaklarıyla ritim tutmaya başladı.Fakat parmakları masaya her değdiğinde sıkıntısı dahada artıyordu.Yanaklarını şişirerek ofladı ve bal köpüğü rengi çantasından Yanan Mumu Kalbi* adındaki kitabı çıkardı.Bu kitabı en son 3 ay önce okumaya başlamıştı fakat düzene koyduğu hayatına kitaplar için yer ayırmamıştı.Bütün günleri hıphızlı akıp gidiyordu.Bu günü ayırmak bile Michelle'nin 3 saatlik uykusuna mal olacaktı.Ne kadar harika, değil mi?

Kitabın sayfalarını çevirirken gözlerine bir kaç satır takılmıştı:

Bilmezler yalnız yaşamayanlar,
Nasıl korku verir sessizlik insana;
İnsan nasıl konuşur kendisiyle;
Nasıl koşar aynalara,
Bir cana hasret,
Bilmezler.**

Kitabı hızlıca kapattı ve yere attı.Şu dönemlerde pesimist yazılarla içini dolduramazdı.Kaldıracak durumda değildi.Derin bir nefes aldı ve kitabı yerden aldı.İlk başta kitabı okumaya devam etmeyi düşünsede vazgeçti.Daha hazır değildi.Hızlıca kitabı çantasına attı ve etrafına bakmaya başladı

*Yanan mumun kalbi diye bir kitap yoktur.
**Şiir Orhan Veli Kanık'a aittir.

Sonu bok gibi oldu, evet *.*

Konu: Geri: Konuşulması Gereken Şeyler Var... C.tesi Ağus. 07, 2010 7:16 pm

Siyah limuzinin içinden NY' şehrini izlemek kadar zevkli birşey yoktu.. Herkes arabanın güzelliğine bakıp iç geçiriyordu, şehrin en zengini değildi belkide ama, bakanlara göre 'çok' zengindi değilmi? Böyle düşünüldüğünde NY'de ki sınıflama farkı bir kez daha gözler önüne seriliyordu. İnsanlarla alay etmeyi sevmezdi. Hiç bir zaman parası yüzünden diğer insanları küçümsememişti aksine onlarla muhabbet etmek ve onlar gibi yaşamak en sevdiği tarzlardan bir tanesi idi.. Hiç bir zaman lüks bir hayatı sevmemişti.. Kendine yetecek parası ve küçük bir evi olmasını o kadar isterdiki.. Ama yinede hayatını asla kötü görmemişti. O diğerlerine göre birazdaha şanslı doğduğu için bu hayatı sevmiyorda değildi. Uzun bir süre sonra Michelle ile takılmanın vereceği keyfi düşündüğünde dahada zevkleniyordu. Buradan gideceği küçük bir görüşme yüzünden, krem bir takım elbise ve içine de üstten iki düşmesi açık bembeyaz bir gömlek giymişti. Bir hafta önce Miami'den geldiği için esmer tenine en güzel giden kıyafet olarak bunu düşünmüştü.. Sonunda Starbucks'ın önünde durduklarını, şöför kapıyı açtığında farketmişti. Yavaş ve artiz =D bir iniş ile Starbucks'ı aradı gözleri. Büyük bir tabela ile NY'ye burdayım dercesine hava atıyordu sanki.. İçeri girdiğinde, yaşlı insanlar, sevgilisi ile oturanlar, gazete okuyanlar ve evet! Sonunda gözü Michelle'yi görmüştü. Hâl ve hareketlerinden pek de ' anneye ' benzemiyordu! Aslında hamile kaldığını ve doğurduğunu başkasından öğrnemesi sinirlenmesine sebepte olsa ona kızmak içinden gelmiyordu. Sonuçta 18 yaşında anne olmak pekde zevkli olmamalıydı.. Yavaş adımlarla yürürken, barmene ağzının eli ile bir işareti yapıpı sessiz bir şekilde kahve dedi. Michelle'nin masasına oturduğunda, yüzüne sahte bir gülümseme takıp ona dik dik bakmayı mantıklı buluyordu nedense.. 'Hey oğlun nerde?' Sesindeki laf sokma amacı belli oluyormuydu bilmiyordu ama, belli olması içinde elinden gelen herşeyi belli ediyordu..

Konu: Geri: Konuşulması Gereken Şeyler Var... Paz Ağus. 08, 2010 7:41 pm

Craig'i beklerken sıkılmaya başlamıştı Michelle.Vakit artık onu için önemliydi.Bir an kalkmayı düşündüysede vazgeçmişti.Kesinkle dün gece biyerlerde sızıp kalmıştı.Evet evet.Kesinlikle öyleydi.Parmaklarını tahta masanın pütürlü yüzeyine ritimle vururken Derin bir nefes aldı ve aha demin yere attığı kitabını çatnasından çıkardı.Rastgele bir sayfa açtı ve okumaya başladı

Ben senden önce ölmek isterim.
Gidenin arkasından gelen
gideni bulacak mı zannediyorsun?
Ben zannetmiyorum bunu.
İyisi mi, beni yaktırırsın,
Odanda ocağın üstüne korsun içinde bir kavanozun.
Kavanoz camdan olsun,
şeffaf, beyaz camdan olsun ki içinde beni görebilesin...
Fedakârlığımı anlıyorsun :
vazgeçtim toprak olmaktan,
vazgeçtim çiçek olmaktan senin yanında kalabilmek için.*

'Hey oğlun nerde?' Michelle sesi duyar duymaz olduğu yerde korkudan zıpladı.Kitaba öylesine dalmıştıki Carig'in geldiğini duymamıştı.Derin bir nefes aldı ve kitabını bal köpüğü rengindeki çantasına koydu.Craig karşısındaki ahşap sandalyeye otururken yüzünde aalycı bir ifade vardı.Bacak bacak üstün attı ve "Benim oğlum değil bir kızım var" dedi.Ardından kahvesinden bir yudum aldı.Tek kaşını kaldırdı ve konuşmaya başladı. "Ne o?Beyazları çekmişsin üstüne.Günahlarından arınıp tanrıya yalvarmaya mı karar verdin yoksa?" dedi.Cümlesinin sonuna doğru sesindeki eğlenen ton gittikçe belli oluyordu.Küçük bir kahkaha attı ve kahvesinden bir yudum daha aldı.

*Şiir Nazım Hikmet'e aittir.

Konu: Geri: Konuşulması Gereken Şeyler Var... Paz Ağus. 08, 2010 11:30 pm

Sesinden fazlasıyla ürkmüş olacaktı ki, yerinden zıplamıştı adeta.. Şiirlerine fazla daldığını biliyordu ama bu kadar fazla korkacağını düşünmemişti. Oturduğu koltukta Michelle'nin yüzüne bakarken onunla dalga geçme isteği yüzünün her tarafına yayılıyordu adeta.. Fazla birşey değildi istediği, sadece birazcık muhabbetti. Bu kadarınada hakkı vardı değilmi? Herşeyi kenara bırakıp baktığı gözlerde annelik hariç herşeyi görüyordu.. Michelle sonunda cevap vermeye hazırlanmış olacaktıki, elindeki kitabı sokmuştu tekrar çantasına.. 'Benim oğlum değil bir kızım var' Yüzündeki şeytani gülümsemeyi saklamak için, bir kaç dakika önce gelen kahvesinden küçük bir yudum aldı. Michelle'nin korumacı bir anne olduğunu düşündükçe istemsiz bir gülüseme isteği geliyordu içinden.. Michelle'de kahvesinden aldığı yudumu bitirdikten sonra sert ve birazda alaycı gözlerle bakıyordu kendisine. Aslında çok önemsediğinden değildi ama yinede Michelle'nin bu yüzünü görmeyi özlemişti.. O ne zaman böyle bir yüz ifadesi takınsa içinden birşeyler planladığı kesinleşirdi. Aslında böyle bir ortamda kendisine laf sokacağını farketmiş olsada herşey için çok geçti..

'Ne o?Beyazları çekmişsin üstüne.Günahlarından arınıp tanrıya yalvarmaya mı karar verdin yoksa?' Michelle gibi gerçek bir gülümseme yerine, yüzüne çok sahte bir gülümseme yerleştirmişti. Kahvesinden aldığı ikinci yudumu alırken düşünceleri beynini yiyordu. Bu bebeğin babası Darq mıydı? Aslında böyle birşeyin imkânsız olduğunu bilsede yinede emin değildi. Michelle hiç bir zaman tek eşliliğe bağlı kalmazdı. Hele hele Darq gibi bir ergene hiç bağlı kalmayacağını biliyordu. Boğazını temizleyip, Masaya - yani Michelle'ye - doğru eğilerek konuşmasına başlamıştı. 'Bu bebek Darq'dan mı? Aslında buna ben bile inanmıyorum ama yinede senin ağzından duymak dahada inanmamı sağlayacak. Senin Darq gibi birinden çocuk yapmayacağını çok iyi bilirim.' Geldiğinden beri ilk defa bu kadar gerçek ve sert bir bakış atmıştı Michelle'ye. Craig'in Michelle'yi çok fazla önemsediğini ikiside iyi biliyordu.. Ve Craig, ona zarar gelmemesi için herşeyi yapabilirdi..

Konu: Geri: Konuşulması Gereken Şeyler Var... Ptsi Ağus. 09, 2010 11:57 am

Karşısında, dudaklarında geniş bir gelimsemeyle oturan Craig'e birşeyler olmuştu sanki.Birden dudakları büzülmüştü ve düşünür bir hale gelmişti.Michelle bu surat ifadesini biliyordu.Ne zaman karşısındaki kişiyi afallatacak birşey söylemeyi planladığında suratının şekli değişirdi.Boğazını temizleyip masaya doğru eğildi ve bombayı patlattı 'Bu bebek Darq'dan mı? Aslında buna ben bile inanmıyorum ama yinede senin ağzından duymak dahada inanmamı sağlayacak. Senin Darq gibi birinden çocuk yapmayacağını çok iyi bilirim.' Craig'in sözleri karşısında afallayıp kalmıştı Michelle.Hiç böyle bir soru beklemiyordu.Nutku tutulmuştu sanki.Gözleri iri iri açılmış, kaşları hayretle yukarı kalkmıştı.Ne cevap vereceğini bilemiyordu.Bir kaç defa gözlerini kırpıştırdı ve "Hayır bebek Darq'tan değil.Darq'la aynı yatakta bile uyumadım"dedi dudağını ısırarak.Cümlesinin sonu gelirken kelimeler daha bir duyulmaz hale geliyordu.Kafasın çevirdi Starbucks'ın müşterilerini milyonuncu kez izlemeye koyuldu.Craig'ten tarafa bakmayı reddediyordu.Yaşadığı günahkarlığı birde onun gözlerinde görmeye dayanamayabilirdi.Şu anda yaşadığı baskıyı kimse bilmiyordu.Bir gün çocuk esirgeme kurumundan kapılarını çalmasıda cabasıydı...

» İşte, ottan b*ktan şeyler.