Lanet Olsun !

Eddy Neveen Schwartz~Angela Zoey Queen

Gece yarısına yakın

1. Tekil Şahıs



Bugün kafa dağıtma zamanıydı. Hep aynı şeyleri yapmaktan gerçekten sıkılmıştım. Hayatıma biraz farklılık gelmeliydi. Biraz renk,değişiklik iyi gelebilir diye düşündüm ve bu yüzden hemen dolabımdan fazla süslü olmayan hatta çok sade kıyafetlerden birini çıkardım ve giydim. Üstümde beyaz kısa kollu,altımda ise beyaz vücut hatlarımı belli eden pantalon vardı. Bunları seviyordum. Çok rahattılar belki bir bar için uygun değildi. Günlük kıyafetlerdi. Ama birazcık süslenmem lazımdı. Saçımı taradım ve kahküllerimi düzleştirdim. Sonra makyaj aynamın karşısına geçtim ve hafif bir makyaj yaptım. İlk önce makyajımın taze durması için tüm yüzüme ten rengimde bir fontoden sürdüm. Sonra siyah göz kalemimi elime aldım ve kirpiklerimin hemen üstünde hafifçe gezdirdim. Sonra rimelle kirpiklerimi dolgunlaştırdım. Son olarakta şeffaf parlatıcımı dudağıma sürdüm. Ve makyaj çantama hepsini doldurup omuz çantama attım. Son olarak tekrar aynaya baktım ve barın yolunu tutmaya başladım...

İçeri girmeden bile müzik sesi geliyordu. Kim bilir naıl bangırdıyordur müzik diye düşündüm. Ve içeri girdim. Gerçekten çok fazla gürültü vardı ama eminim biraz sonra kulaklarım bu gürültüye alışacaktı. İlk önce tanıdık var mı diye etrafa göz gezirdim. Ama etrafta tanıdık kimse yok gibiydi. O yüzden hemen kafayı bulmak için barmenin yanına gittim ve ' Bir tane viski lütfen. ' dedim. Barmen beni biraz süzdükten snra viskimi önüme koydu ben barmene teşekkür ettim ve yüksek tabürelerden birine oturup viskimi yudumlamaya başladım. Acı bir tadı vardı. Geçtiği yerler boğazımı yakıyordu. Ama alışmaya başlıyordu bir süre sonra. Ve o acı tad yerine daha güzel bir haz veriyordu insana. Eminim 2. viskiden sonra sarhoş olurdum. Çünkü gerçekten bünyem hiç alışık değildi içkiye ama ben seviyordum sarhoş olmayı. Ve hemen sarhoş olmak istediğim için bütün viskiyi kafama dikledim. Acı tat bıraktığı için yüzümü buruşturdum. Birazdan etkisini göstermeye başlardı herhalde. Barmenin yanına gittim ve bardağı masaya koyup ' Bir tane daha viski lütfen.' dedim. Barmen beni anlamayan gözlerle bana baktı ama ben omzumu silkmekle yetindim. Herahle çok dertli olduğumu yada sevgilimden ayrıldığımı falan düşünüyordur. Hiç olmayan sevgilimden diye düşündüm ve kendi kendime güldüm. Barmen benim deli olduğumu düşünüyordu galiba. Neyse ya bugün kafa dağıtma günüydü o yüzden hiç bir şeyi takmıyordum bugün. Barmenin yanından uzaklaştım ve dans pistinden uzak bir köşedeki koltuğa oturdum. Viskimden kocaman bir yudum aldım. Zaten küçücük bardaktaydı yarısını bir yudum da içmiştim. Viskinin etkileri yavaş yavaş çıkıyordu. Gözlerim bulanmaya başlamıştı bile. Başımın döndüğünü hissettim. İşte bu ! Sarhoş olmaya başlamıştım bile. Ne düşündüğümü ne yaptığımı biliyor ama engel olamıyordum. Hem kendimdeydim hemde kendimde değildim. Nasıl olduğunu bende bilmiyordum ama öyle hissediyordum. Biraz zaman geçtikten sonra yakışıklı bir çocuk yanıma oturdu ve '' Selam bebeğim. Burda tek başına napıyorsun ? ' dedi. Ben ona sinirli bir şekilde baktım ve ' Sana ne ? ' dedim. Çocuk bana güldü ve ' Asi,güzel ve sexi çok beğendim ! ' dedi ve bir eliyle bacağıma dokunmaya başladı ben ayağa kalktım ve ' Deli misin ya git başımdan ! ' diye bağırdım çocuğa. İnanmıyorum resmen çocuk gözleriyle ve sözleriyle taciz ediyordu beni. Ben ayağa kalktığım zaman çocukta ayağa kalktı ve beni yavaşça itirip duvara yaslanmamı sağladı. Lanet olsun ! Çocuk elini duvara yaslayarak beni oraya hapis etmişti adeta. Bana baktı ve ' Bugün benim olur musun bebeğim ? ' dedi. Ne ?! Asla böyle bir şeyi yapmazdım ! Çocuğun kollarında debelendim ve ' Yürü git ya sapık mısın nesin ?! ' dedim. Çocuk bu dediğime gülerek cevap verdi. Lanet olsun bu kadar içmemeliydim. Madem ben kendime yardım edemeyecektim o zaman başkaları yardım eder diye düşünndüm ve ' Ya yardım edin ! ' diye bağırdım ama müzik sesi o kadar çoktu ki kimsenin duyduğunu sanmıyordum...

Spoiler:

"Sorunsuz bir günde bile buraya gelmiş olmam buraya gelmenin alışkanlık yaptığını gösteriyor sanırım" diye mırıldandım. İçeriye adımımı atarken düşüncemin ne kadar doğru bir tesbit olduğunu düşündüm. Bir yandan gülümserken öbür yandan etrafa göz gezdirdim. Herkes müzikle ve içerek fazlaca eğleniyor görünüyordu. Yani benim biraz sonra yapacağım gibi... Gözüme duvara yaslanmış bir kız ve hemen önünde duran bir erkek ilişti. "Vaauvv kızı kapmış götürüyor" dedim. Barmenin müzik bu kadar sesli iken söylediklerimi duyması imkansız. Fakat ilginç bir şekilde söylediklerini onaylarcasına başını salladı ve gülümsedi. Benimle aynı şeyleri düşünüyor olmalıydı. Nihayet barmenin yanına vardığımda kızın yüzünü daha rahat görebiliyordum. Bir yerden tanıdık geliyordu ama nereden? Nerede görmüş olabilirdim ki? Biraz daha dikkatli bakınca kızın erkeğin kolları arasında debelendiğini gördüm. Ve bir şeyler mırıldanıyordu. Onu duymam tabi ki mümkün değildi. Ancak yanına giderek neler olduğunu anlayabilirdim. Neden gidecekmişim ki? Kızın derdini çözmek bana mı kaldı? Fakat ne kadar söylensem de ayaklarım çoktan duvara yönelmişti bile... Hala geri dönebilirdim. Dönebilirdim, ama yapmadım. Duvara doğru yürüyordum. Kız beni gördüğünde ve gözleri umutla parlamıştı. Bu durumdan kurtulmasını sağlayacak biri varsa o da şüphesiz ben oluyordum.

Çocuğun kollarının arasında debeleniyordum. Ve gözlerimle de kalabalığı tarıyordum. Hiç mi tanıdık yoktu ? Yada hiç kimse beni duymuyor muydu ya ? Çocuğa ne kadar vursamda çocuk bu duruma alışık gibi görünüyordu. Gözlerimle kalabalığı tararken duvara doğru gelen yakışıklı bir çocuk gördüm. Lütfen beni görmüş olsuun ! Ona bana yardım etmesi için yalvaran bir bakış attım. Sapık çocuk hala beni öpmeye çalışıyordu. Eminim başka birisi olsa bu kadar direnmezdi. Ama benim çocuğa direnmem onu daha da tahrik etmiş gibi duruyordu. ' Ya bırak beni ! ' diye bağırdım sapık çocuğa. Çocuğun dudakları alaycı bir gülümsemeyle kıvrıldı ' Gece daha yeni başlıyor bebeğim nereye ? ' dedi. Ben sesimi daha da yükselttim ve ' Senden uzak her yere gidebilirim ! ' dedim. Diğer çocuksa yavaş yavaş geliyordu. Ve sanırım taciz edildiğimi anlamıştı. Çünkü sinirli bir şekilde sapığa doğru ilerliyordu. Sonunda beni kurtaracak birini bulmuştum.

Gerçekten bir daha çok fazla içki içmiyecektim. Yada bir daha tek başına barlara gitmeyecektim. Çünkü artık tek başına çok sarhoş olduğumda başıma neler geldiğini anladım.

"Hadi ama bebeğim naz yapma artık!" çocuğun sesini duymak hiçte zor değildi. Ve tabi ki kızın çaresiz haykırışlarını... Bir an durdum. Bunu yapıp yapmamakta hala kararsızdım. Ve bir anda ayaklarım yönünü değiştirmişti. Şimdi barmenin yanına geri dönüyordum. "Gitmee!" kızın sesi kulağıma iliştiğinde bana mı başkasına mı seslendiğini çözmeye çalışıyordum. Kime seslendiği pekte önemli değildi gerçi. Neler olduğunu anlayamadan çocuğa yumruğu geçirmiştim. Ağzının kenarından kanlar akmaya başladı. İçinden bana lanet okuduğuna şüphem yok. Kızı kendime doğru çektim. Oldukça sarhoş görünüyordu. Olayın şokunu daha atlatamamış besbelli. "Heyy o kız benim kendine başkasını bul!" Gülmeme engel olamadım. Meğersem ben ne çok şey kaçırmışım. Her gün burada olmama rağmen bu kız kapma işinden haberim yoktu. "Kapat çeneni!" Kızı da alıp kapıya doğru yürümeye başladım fakat hala gülüyordum.

Nihayet dışarı çıktığımızda soğuk rüzgar yüzüme sertçe vurmuştu. Kız soğuk havanın etkisiyle olsa gerek biraz daha toparlanmışa benziyordu.

Sapık bana daha da çok sıkıştırmaya başlamıştı. Beni boynumdan öpmeye başladı ve biraz bağırarak ''Hadi ama bebeğim naz yapma artık!" dedi. Ben onu kendimden uzaklaştırmak için tüm gücümü kullanıyordum. Sapığın omzunun üzerinden diğer çocuğa baktım. Kararsız gibiydi ve bize biraz daha baktıktan sonra ayakları yön değiştirdi ve barmenin yanındaki sandalyeye tam oturcaktı ki ona baktım ve "Gitmee!" diye var gücümle bağırdım. Beni duymuş olucaktı ki hemen benim yanıma geldi ve beni kolumdan tutup göğsüne doğru çekti ve sapığa çok feci bir yumruk geçirdi. Sapık elini kanayan ağzına doğru götürdü. Ben şaşkın şaşkın ikisinede bakarken sapık sinirli bir şekilde çocuğa baktı ve "Heyy o kız benim kendine başkasını bul!" dedi. Çocuğun dudakları alaycı gülümsemeyle kıvrıldı ve sapığa "Kapat çeneni!" dedi. Sonra çocuk beni kendine çekti ve kapıdan dışarı çıktık. Ben hala sarhoşluğun ve olayın etkisiyle semeliyerek yürüyordum. Dışarı çıkar çıkmaz soğuk bir meltem esti ve benim sarı düz saçlarım rüzgar sayesinde dalgalandı. Ve ben soğuk havayı içime çektim.

Artık sapıktan kurtulduğum için ve dışarı çıktığım için çok memnundum. Ama hala kurtarıcımın yanında olduğum için daha da mutluydum. Çocuğun gözlerine baktım ve ' Beni o sapıktan kurtardığın için teşekkür ederim. ' dedim. Bunu söylerken sesim titremişti. Eğer orada kimse bana yardım etmeseydi ne olacağını tahmin etmek bile istemiyordum.

"Beni o sapıktan kurtardığın için teşekkür ederim." Aaa tabi evet kızı kurtardığım için tebrikleri topluyordum. Biri bana teşekkür etmeyeli uzun zaman olduğu için bir süre öylece tepkisiz kalmayı tercih ettim. Rüzgar şiddetlenmeye başlamıştı. T-shirt'üm bu havayı daha önce tahmin edemediğimin göstergesi olmalıydı. "Hmm evet önemsiz..." Kız şaşırmış bir biçimde beni süzdü. Tanrım! Bu kızı daha önce gördüğüme yemin edebilirim. Çünkü eğer öyle olmasaydı onu orada görünce umursamayacağıma emindim. "Daha önce karşılaşmış olma ihtimalimiz var mı?" Evet büyük ihtimal vardı. Ama kızın belki hatırlama ihtimaline karşılık sorumu sorduğuma pişman değildim. Aslında bunu neden merak ettiğimi bilmiyorum. Belki de sadece kızla konuşabilmek için konu açıyordum. Hayırr, çok saçma. Sadece merak ettiğim için sormuş olmalıydım evet, evet kesinlikle öyle olmalı.