Azıcık Jazz

Günün ilerleyen saatlerine yaklaştığında Jeremy'nin aklında genellikle iki şey olurdu; ya eğlenmek için müziğin dolu dolu olduğu bir bar; ya da gönlünü eğlendirmek için bir striptiz bar. Bu aralar nedense ikinci seçeneği yapmak istemiyordu. Erkekliiğinden falan şüphe ettiği yoktu hala sağlamdı; fakat kendisinde değişmiş olan bir şeyler vardı orası kesin. Hala kadınlara seksi birer canlı gözüyle baksa da; Loretta'nın aklından çıkmayışı, onları oldukça geri plana atıyordu. Herhangi bir kıza ilgi duyacak havada değildi; çapkınlığı sönüyor gibiydi. Bunu isteyip istemediğinden bile emin değildi.

Üzerine geçirdiği siyah takım elbise ve kırmızı bir kravatarı takarken adeta az sonra buluşacağı yakın arkadaşı Calista'yı düşünüyordu. Onunla uzun süredir bir arkadaşlıkları vardı ve sık sık takılırlardı. Uzun süredir görüşmüyorlardı ve bu kadar aradan sonra biraz görüşmeleri ikisi içinde iyi olabilirdi. Calista'dan aldığı son mesajın ardından üzerine hızlıca geçirdiği birkaç kıyafetin ardından, karanlık gecenin tadını eski bir arkadaşıyla geçireceği için yüzünde içten bir gülümseme oluştu. Kapıdan çıkarken, kat görevlisine 'içeriyi temizle' anlamında bir el işareti yaptı.

İçerisi oldukça pisti. Jeremy, bulunduğu ortamı hemen kirleten bir yapıya sahipti; sebebi oldukça pasaklı oluşundan olabilirdi. Umursamazlığı ve vurdumduymazlığı yüzünden arkasından birçok hizmetlinin laf saydığını bilmiyordu tabi... İçtiği bir bardağı bile yerine götürmekten acizken, nasıl olurda yediği şeyin çöpünü, çöp kutusuna atabilirdi ki? Resmen şımarık bir çocuk olarak yetişmişti ve terbiye içinse, baya geç kalmıştı.

Limuzine binerken, birkaç meraklı gözü kendi üzerinde hissetti. Alışılageldik bir biçimde her gün bu arabaya burdan binmesine rağmen, bir sürü sümüklünün kendisine bakması içindeki kibiri arttırmaktan başka bir işe yaramıyordu. Çok pahalı bir otelin kapısından çıkarken anca böyle bir arabayla karşılanması gerektiğini onlar tahmin edemiyor muydu? Eh, edemiyor gibi gözükmeleri, Jeremy'nin aklındaki o 'sümüklü' düşüncelerini kanıtıyor gibiydi.

Limuzin şoförü Tom, son yaşanan aksilikten beri arabayı hiç bu kadar hızlı sürmemişti. Jeremy bu konuda memnun oldu; disiplin her zaman kazanç getiriyordu, orası tartışılmaz bir doğruydu. Vardıkları Jazz Klubüne geldiklerinde aracından yavaşça indi ve ağır adımlarla içeriye doğru ilerlemeye başladı. Hafif bir Jazz orkestrasının çaldığı müzik uzaktan bile oldukça rahat bir şekilde duyulabilirdi. İçinde eski günlerin hatırlanmasına sebep olan bir duygu kendisini kasıp kavurdu. Bunun ne olduğunu bilmiyordu ama; hoş bir duyguydu. Buraya ölmüş olan annesiyle sürekli gelirdi...

Küçüklüğünü bir kenara atarak kapıdan içeriye girerken, takım elbiseli bir çalışanın kendisini içeriye buyur etmesini izledi. Yüzüne dahi bakmadan içeriye girereken, en önlerde rezarvasyon ettirdiği pahalı bir masaya doğru ilerledi. İçeride, nahoş bir hava vardı. Karanlıktı ve ortamı aydınlatan tek şey, yukarıda sarkmakta olan altın kaplama bir avizeydi. Hafif bir ışığın eşliğinde, sahneni karşısında yer alan onlarca yuvarlak masadaki insanlar, sandalyelerini sahneye çevirmiş bu mükemmel müzik gösterisini izliyorlardı. Jeremy en öne otururken birkaç kişi ona resmen tiksintiyle baktı. 'Heralde en öne oturamadı' diye düşünürken, oturduğu masanın yanına o tanıdık yüz geldi. Calista'yı gördüğü an yüzünde kocaman bir gülümsemeyle ayağı kaltı ve kendisine sarılarak heyecanla konuştu.

"Merhaba eski dostum! Nasılsın? Seni göremiyorum uzun zamandır!" diye heyecanla noktaladı cümlesini...

Kıyafetcaazım:

Spoiler:

Calista'yı uzun süredir göremiyordu. Okulundan dolayı pek vakit geçirmediği bir yığın arkadaşından biriydi Calista. Yanağına masumca bir öpücük kondururken yüzünde samimi bir arkadaşın edasıyla gülücük oluşturdu. Beraber masaya otururlarken, Calista'nın heyecanlı gülüşleri ardında, ortamın nahoş havasını şenlendirir bir ses tonuyla konuşmasını dinledi.

''Jeremy, seni çok özlemişim. İyiyim, gerektiğinden fazla. Sen?'' dedi ve hemen ardından aceleyle yanından geçen bir garsonu çağırdı.

Jeremy aldığı tepki karşısında oldukça sevinmişti; lâkin bir kaç gündür bir ruh gibi bir orada bir burada dolaşıyordu. Loretta ile buluşması gerektiği hala aklındaydı ve unutmayacaktı. Onunla buluşmayı unutursa bu sefer söyleyebileceği herhangi bir yalan olmadığını da fark etti. Şu anda eski bir dostunun yanındaydı; fakat bu eski dostun çoktandır onun samimi bir kız arkadaşı olduğunu, yeni tanıştığı bir kıza açıklamak mantıksızdı. Öte yandan kuzeniyle görüşmüş olduğu vakit, Loretta'nın onun en yakın arkadaşlarından biri olduğunu öğrendiğinde baya şaşırmış; hatta bunu gizleyememişti. Aslında bunca zaman dip dibe yaşarlarken birbirlerinin farkına bile varmamışlardı. Bu koca şehirde ne kadar da, raslantı olasılığı küçük bir ihtimaldi bu böyle...

"Eh işte Calista iyi sayılırım. Bu aralar sıkıntılıyım fakat neşemi yerine getirecek bir kadınla tanıştım desem inanmazdın sanırım?" dedi belli belirsiz gülümseyerek.

Jeremy'nin katıksız çapkınlığını Manhattan'daki arkadaşlarından bilmeyen yoktu. Herhangi bir kadına bağlanma olasılığını düşünebilecek arkadaşı da yoktu. Aslında bunun sebebinin normalliği tartışılamazdı. Her akşam, pahalı bir otele seksi kızlarla birlikte girmesi Dedikoducu Kız'a bile haber olmuştu. Bu haberi Loretta'nın atlamış olmasına sevinmişti. Neden sevindiğini anlayamıyordu aslında. Ne de olsa; hayatına bu tarz önemli kızlar girmemişti. Tabi herşeyden çok değer verdiği dostları ve arkadaşlarını saymazsa... Onları hiç bir zaman erotik bir biçimde yorumlamamıştı; işin hiç o kısmını düşünmemişti. Onlar, en yakın arkadaşlarıydı sadece... Daha ilerisi olabilmesi, gerçekten imkansızdı. Aslında bir bakıma erkeklerden tek farkları, tanıştıkları kızlar hakkında edepsizce şeyler konuşamıyor olmasıydı.

"Eh, sanırım inanmalısın çünkü gerçekten oldu. Çapkınlığımı yitiriyor muyum ne dersin?" diyerek hafif bir kahkaha koydu ve Calista'nın vereceği cevabı beklemeye başladı.

Rpleriniz puanlanmıştır.