Kontrol

Dışarıya çıkmadan önce şöyle bi' aynaya baktım.Bu gün giydiğim en güzel kıyafet olarak nitelendirilemezdi.Kalçamın 3 cm aşağısında mini bi' payetli kahverengi elbise ve yüksek platformlu topuklu ayakkabılar...Saçım ise şöyle bi' taranmış, perçemleride klipsli toka tarafından tutturulmuştu.Aslında bu kıyafet stili cesaret gerektiridi fakat bundan daha açıklarıda olmuştu.Bu yüzden hiç sorun değildi.Derin bi' nefes aldım ve kapıyı açarak kendimi dışarı attım.Topuklarımın tıkırtıları eşliğinde limuzinime yürüdüm ve kapıyı açan şoföre "Bu akşam beni almaya gelme" dedim.Belki barda sabahlayacaktım.Geçen gece olanları kafamda tartmam, sonucunun ne olacağını belirtmem gerekirdi.Sadece anlık kararlar yüzünden geleceğimi mahvetmek istemiyordum.Fakat bu düşünme olayının yanında bi' kaç bardak Martini, olayların pozitif yönünü görmemde yarar sağlayacaktı.Harrison Street Club'a varmam sadece 1-2 dakikamı almıştı.Kapıyı açan şoförün eline 50$ tıkıştırdım ve Club'ın kapısını hafifçe itekleyerek içeri daldım.Bu gü parti yoktu fakat -her zamanki gibi- içeri doluydu.Kendimi küçük ıslıkların eşliğinde Bar bölümüne attım ve barmenden bi' Martini istedim.Martinimi veren barmene yarım ağızla teşekkür ettim ve içkimden bi' yudum aldım.Ardından çantamdan bir paket Malboro çıkardım ve içmeye başladım.

Her zamanki gibi evimden çıkmadan önce son kez her şeyimi kontrol etmem lazımdı. Her şeyim tamdı bir tek telefonum eksikti onu da aldıktan sonra her şey tamamdı, evden kendimi dışarı attıktan sonra etrafıma bir bakındım herkes gözüme bir farklı gözüktü sanırım bunun sebebi dün akşam biraz fazla içmiş olmamdı. Bugün Harrison'da parti olduğunu düşünerek oraya gidecektim geçen bir taksiyi durdurarak "Harissona Lütfen" diyerek ilerlemesini söyledim orda her zaman yaptığım şeyi yani içecektim. İnsanları incelemek pek hobim değildir ancak takside yapacak pek bir şey yoktu. Önümden birçok özenti geçiyordu ve özenti olduklarını yüzüne vurmak beni çok rahatlatırdı. Özenti olmadığım için kendimi çok şanslı hissediyordum belki sahici olduğum için benimle takılan pek yoktu bu beni pek ilgilendirmiyordu zaten bana inanlar benim yanımdaydı. Beni ilgilendirmeyen insanlar konusunda düşünmenin gereksiz olduğunu bilsem de, onları düşüncelerimle de olsa aşağılamanın biran için hoşuma gittiğini fark ettim. Bu kez partideki insanları düşündüm, orada da özentiler yok değildi hani. Beni ilgilendirenin partiden çok “ içmek “ olduğunu bilen dostlarımda orada olacaktı. Kim bilir belki dostlarımla takılacaktım bu gün daha çok? Dostlarım bir elimin beş parmağını geçmezken, dışarıda kendini çokbilmiş olmalarına rağmen benim bildiklerimin dörtte birini bile bilmeyen insanların dost sayısı benim kalp atışımdan bile daha hızlıydı. Aramızdaki tek farklı kavram “ gerçek dostluk “ tu. Benim dostlarım bana hiç yalan söylemezken onların dostları hiç doğruyu söylemiyordu. Taksiden inerken ikinci kez kendimi şanslı hissettim. Neden mi? Belki çok dostum yoktu, belki de düşmanlarımın sayısı dostlarımın sayısından kat kat azdı ama benim dostlarım gerçekti ve benden karşılık beklemeden iyilik yapabiliyorlardı. Yani bu gün ilk kez dostlarıma güvendim. Ağır adımlarla, Harrison Street Club’e doğru yürüyordum. Kapıdan içeri girerken, güvenlik görevlilerine bakmakla zaman kaybetmedim. Onların bana bakan şüpheci ve kuşkulu gözleri sinirimi bozuyordu. İçeri girdiğimde, olduğunu zannettiğim parti yoktu. Evet, her zamanki kalabalık olduğu gibi karşımdaydı ama olması gerektiği gibiydi. Ortada bir parti olmadığıysa, önümdeki nefes alıp veren insanlar kadar gerçekti. Sanırım bu kez içmek için gerçekten geçerli bir sebebim vardı. En azından kendimi buna inandırmıştım. Club’ün, bar bölümüne doğru gittim. Arkadan gördüğüm kadarıyla bir arkadaşlarımdan birisi bar bölümündeydi. Benim gibi parti olduğunu zannederek gelmiş olabilir miydi? Ne fark edecek. Yanına gidip oturdum ve barmene siparişimi verdikten sonra elimi, Mich’in omzuna attım ve seslendim;

“ Yalnız mısın? “

Barmenden aldığım Martini'mi yudumlarken sigaramı tüttürüyordum.Barmenin saçma sapan bakışlarını es geçtim ve insanları izlemeye devam ettim.Buraya neden geldiğimi unutmuştum bile.İnsanların içinde dolup taşan şehvet ve zevki kendi içimdede yaşamaya başlamıştım.Fakat kendimi durdurmam ve buraya gelmemin nedenini gerçekleştirmem gerekiyordu.Düşünmek...Birden çok gereksiz bir işlevmiş gibi gelmeye başlamıştı.Sanki hayatımın bütün bir kısmını düşünmeden, anın akışına göre yaşasam nolacaktıki?Bu dünyaya sadece bir kere gelecektim ve bu yüzden zevklerden mahrum kalmamalıydım.Hayatımı düşünmek gibi saçma sapan bir uğraşla harcayamazdım.Martinimi kafama diktim ve barmenden bir tane daha istedim.Bu gün hiç birşey düşünemeyecektim.Sadece kendimi anın akışına bırakacak ve ölümüne dans edecektim.Sonra omzumda bir kol hissettim.Kafamı çevirip baktığımda Mike duruyordu.Kafasını salladı ve "Yalnız mısın?" dedi.Güldüm.Yalnız olsam bile kimin umrumdaydı?Çantamdan tekrar bir sigara çıkardım ve yaktım.İçime bir nefes çektim ve tek kaşımı kaldırdım."Artık değil" dedim.İçime çektiğim sigara dumanını havaya püskürttüm.

Parti olacağını düşünümüştüm burda ama şuan burda olanların tek amacı içki içmekti yada ben öyle düşünüyordum. Bu ışıklar da neyin nesiydi gözüm bir garip olmuştu biran önce kapatları gerekirdi bu ışıkları insanların gözünü garip etmekten başka bir işe yaradıkları yoktu yada tek bana öyle geliyordu böyle güzel bir kızımı demeliyim yok bayan mı yoksa bir kadınmı hiç seçememiştim. Bu kadar Mich süzdükten sonra bir şeyler içimenin zamanının geldiğini düşünüyordum hemen Mich'in karışına oturup "Hey barmen bozuntusu bana bir viski" bu biraz sert olmuştu galiba ama barmen bozuntuya vermeden bana bir viski vermişti. Bugün ayrı bir agresiftim nedenini bende bilmiyordum ama biran önce geçmesi için elimden geleni yapaacaktım Mich'in "Artık değil" demesi bana ayrı bir hoşnutluk vermişti. "Bu gece benimsin Mich"

Elimdeki sigarayı,kenarları işçilikle oyulmuş kristal kültablasında söndürdüm ve bir yudum martini daha aldım.Chanel markalı çantamdan Sephora dudak parlatıcımı çıkardım ve işlemeli el aynamın karşısında sürdüm.Saçlarımı bir iki kez düzelttim ve tek kaşımı kaldırara Mike'e yöneldim "Sahibi var" dedim ve göz kırptım.Bacak bacak üstüne attım ve elimi çıplak bacağımın üstüne koydum.Sırtımı dikleştirdim ve tekrar martinimden bir yudum daha içtim.Masanın üstünde ahşap kasede bulunan çikolatayı aldım ve yemeye başladım.ardından arkama yaslandım ve keyifle iç geçirdim.Bugün kendi kendime başka sigara içmeyeceğime karşın söz vermiştim ama bu durumda sigara içmek en doğrusu olacaktı.Chanel markalı çantamı tekrar aldım ve içinde Malboro Light aramaya başladım.Paketi bulduğumda masanın üzerine koydum ve içinden bir tane çıkarıp burgulu zippomla yaktım.Ardından paketi Mike'a uzattım ve gülümerk "İster misin?" dedim.

Bu aralar burada pek parti olmuyordu bu durumda burayı baya bir sessiz yapıyordu bu sessizliğe alışkın değildim. Sonunda viskim gelebilmişti burada her zamanki gibi viski içmeyi seviyordum çünkü buranın diğer içkileri kötüydü tabi bana göre, Mich sigarasını söndürmüştü ve martinisinden bir yudum almıştı kahretsin yine beni baştan çıkarıyordu bacak bacak üstüne atması ve altında etek olması benim için yeterdi. Bana da hep böyle baştan çıkartıcı kızlar rastlardı. Bu işin eve gidişi de vardı umarım beni evine alırdı sonrası gelirdi zaten viskim bitmek üzereydi “Barmen bana bir viski daha” bu arada Mich bana karşılık olarak "Sahibi var" demişti ben bu söz karşısında sadece gülümsemeyle yetinmiştim o ise bana göz kırpmıştı. Mich’in tek bir özelliğini sevmiyordum oda sigara içmesiydi nerdeyse çevremdeki herkes sigara içiyor ama ben içki içmekle yetiniyordum çünkü sigara gözüme hiçte cazip gelmiyordu. Bugün kaç tane viski içecektin çok merak ediyordum umarım sarhoş olacak kadar içmezdim yoksa işler ters tepebilirdi. Mich’i her süzdüğümde beni baştan çıkarmaya yetecek bir bakış atıyordu buda onla yatma isteğimi daha da arttırıyordu. İçimden geçen tek şey bugün onla yatacakmıyım, bu kafamı iyice karıştırmıştı o çok güzel ve seksi bir kızdı sanırım yatma istediğide bundandı. Mich bu arada ikinci sigarasını yakmıştı "İster misin?" “Sağol ben kullanmıyorum.”

Puanlandı.